جواب متکلمین از شبهات منکرین معاد
متکلمین طبق مبانی خودشان در جواب شبهات به حیص و بیص افتاده اند و لذا بعضی از متکلمین در شبهۀ اول، منکر استحالۀ اعادۀ معدوم شده اند، و بعضی گفته اند:
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 3)صفحه 527 معدوم نمی شود، و یا اینکه اگرچه مثل بدن سابق باشد، برای معاد کفایت می کند؛ همین قدر که از مادۀ بدن اول و اجزاء آن باشد، کافی است.
در جواب شبهه ثانی نیز به حیص و بیص افتاده اند.
بعضی گفته اند: آن خدایی که معاد را به اذن خود قائم خواهد ساخت، نمی گذارد اجزاء مأکول، از اجزاء بدن آکل بشود.
بعضی گفته اند: اصلاً اجزاء رئیسه باقی می ماند و جزء هیچ موجود دیگری نمی شود، و روایتی هم از طریق عامه ذکر می کنند که «یبلی کلّ شیء من بنیآدم الاّ عجب الذنب»؛ یعنی اجزاء بنی آدم پوسیده می شوند مگر آن استخوان آخر ستون فقرات ـ از آنجایی که حیوانات دُم در می آورند ـ و از آنجا مقداری باقی می ماند، اگرچه خیلی ریز باشد، و در قیامت، همانها رو به سبز شدن می گذارند و یا اجزاء دیگر به آن وصل می شود. بالجمله: این از آن حرفهایی است که معلوم نیست از کجا دربین مسلمین پیدا شده است و بدبختی این است که این حرفها برای بعضیها در عصر ما و یا در اعصار گذشته به حد ضرورت رسیده است.
علی ایّ حال: این گونه حرفها جواب اشکالی را نمی دهد و خود این سخن اگرچه بدون اشکال هم باشد صحیح نیست، بلکه واضح البطلان و سخیف است.
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 3)صفحه 528