تعداد زندانیان زندان شماره چهارحدود 150 نفر بود و دو کریدور بلند داشت. ما را که می‌خواستند از زندان شماره 3 منتقل کنند حدود 250 نفر از زندانی‌ها در دو طرف کریدور صف کشیده بودند تا ما چند نفر را بدرقه کنند. تعدادی از زندانی‌ها گریه می‌کردند. در همین موقع از ما سئوال کردند این زندانیانی که جدید آمدند - منظورشان حزب ملل اسلامی بود - مثل شما هستند؟ به آنها گفتیم برادران خوبی هستند، این برای ما بسیار خوشحال کننده بود که تا همین قدر توانستیم از نظر رفتار و اخلاق روی آنها اثر‌گذار باشیم. وقتی وارد زندان شماره 4 شدیم مغرب بود. آیت‌الله طالقانی و چند نفری از دوستانشان که تبعید نشده بودند استقبال گرمی از ما کردند. حتی آیت‌الله طالقانی با آشنایی که با من داشتند دستور دادند یکنفر از اطاق ایشان جابجا شود. بعد به من فرمودند: باید آقای توکلی در این اطاق کنار من باشد.
کتابدیدار در نوفل لوشاتوصفحه 185