س: در فرانسه حضرت امام با دکتر سنجابی و جلال الدین تهرانی ملاقات‌هایی داشتند. اگر در جریان آنها هستید، بفرمایید.
کتابدیدار در نوفل لوشاتوصفحه 233 ج: بله من خودم ورقه [حاوی مواضع جبهه ملی] آقای دکتر سنجابی را گرفتم و خدمت امام بردم، حتی بعضی از جمله‌های آن را هم امام تصحیح کردند، پس از اصلاح حضرت امام مجدداً آن را به آقای سنجابی دادم. آقای سنجابی هم امضا کردند و بعد به حضور امام رسیدند.
س: دیدار دکتر سنجابی با امام طولانی بود؟
ج: بله.
س: چه صحبت‌هایی میان ایشان و امام رد و بدل شد؟
ج: ملاقات شخصیت‌ها با امام خصوصی بود. کسی در جریان صحبت‌های خصوصی آنها نبود، گاهی خود حضرت امام بعضی از مذاکرات با این شخصیت‌ها را می‌فرمودند. امام نظرشان این بود که باید ایشان اول مواضعشان را اعلام کنند، آقای سنجابی هم مواضعش را در یک ورقه کاغذ نوشت که من بردم خدمت امام. ایشان هم خواندند، بعضی جاهای آن را اصلاح کردند. ایشان هم اصلاح شده‌اش را نوشت و بعد امضا کرد که من مجدداً بردم خدمت امام و بعد ایشان هم اجازه ملاقات دادند. من دیگر در جزئیات آن ملاقات نبودم.
کتابدیدار در نوفل لوشاتوصفحه 234 همانطوری که قبلاً عرض کردم، بعد از 26 دی ماه که شاه از ایران فرار کرد نظرشان این بود که هر شخصیتی که می‌خواهد با ایشان ملاقات کند، ابتدا باید مواضعش را اعلام کند، بعد اجازه ملاقات بدهند. این ابتکار خود حضرت امام بود.
س: آقای جلال الدین تهرانی هم که اول موافق نبودند، بعداً استعفا نوشتند؟
ج: بله، شرایط آن روز و حرکت قدرتمند امام، شخصیت‌های زیادی را به تجدید نظر واداشت.
کتابدیدار در نوفل لوشاتوصفحه 235