ارزشهای انسانی در اوقات عادی معلوم نمی‏شود. در اوقاتی که آرام است یک کشور و به طور عادی زندگی را می‏گذرانند، ارزش اشخاص و ارزش گروهها معلوم نمی‏شود. در آن اوقات شاید همه کس مدّعی باشد، مدّعی ارزش، مدّعی انقلابی بودن. و ارزش اشخاص و ارزش گروهها بعد از انقلاب و پیروزی نمی‏تواند تحقّق پیدا بکند و عرضه شود؛ برای اینکه بعد از پیروزی هم گروههای مختلف می‏آیند و همه اظهار بستگی می‏کنند و همه اظهار انقلابی بودن. گروههایی از اطراف برای استفاده و برای چیدن میوه از باغِ حاضرِ انقلاب جمع می‏شوند؛ و گاهی هم یا بسیاری از اوقات هم، این گروهها، این اشخاص که برای میوه چیدن آمده‏اند، حاضر نیستند که صاحب باغ هم با آنها شرکت کند! دربست همه چیز را برای خودشان می‏خواهند. شما بعد از انقلاب شاهد بودید که گروههایی عرض وجود کردند و اشخاصی، و همه به صورت انقلابی وارد شدند و خواستند که در این انقلاب بهره‏برداری کنند. و مع الأسف خود صاحب باغها را هم به عنوان شریک نشناختند. آن روز، ارزش اشخاص، مردان و گروهها ثابت می‏شود و نمایش پیدا می‏کند که روز سختی است و روز مرگ است.
آن روزی که شما آقایان نیروی هوایی آمدید در صحنه و مخالفت کردید با رژیم طاغوتی، آن روز ارزش شما در تاریخ ثبت شد و پیش خدای متعال هم محفوظ است. صحیفه امام، ج‏۱۴، ص: ۶۳

. انتهای پیام /*