نهضت امام خمینی و به دنبال آن پیروزی انقلاب اسلامی در سایه توکل و حمایت الهی، رهبری حکیمانه امام و وحدت و همدلی مردم کشور روی داد، انقلابی که می توان آن را معجزه نامید چرا که با هیچ یک از انقلاب های مردمی قابل مقایسه نبوده و نیست. مسلما پس از پیروزی در همه انقلاب ها دغدغه هایی وجود دارد که این در حکومت های دینی دو چندان شده و برای شخصیت بزرگی مانند پیر جماران که از درایت و تیزبینی خاصی برخوردار بودند، به مراتب بیشتر و بیشتر. ایشان در سخنرانی ها و پیام های مختلف به این نگرانی های خود اشاره کرده اند که به تناوب بخش هایی از این دغدغه ها را در اختیار مخاطبان قرار می دهیم.
امام خمینی (س) در بیست و هشتم شهریور سال ۵۸ در جمع عشایر استان آذربایجان شرقی و کارکنان اداره دارایی کرمان با اشاره به عوامل موثر در پیروزی ملت بر حاکمیت اسلام بر کشور تاکید کردند. در بخشی از سخنان امام آمده است:
نگذارید این انقلابی که حاصل شده و این نهضتی که حاصل شده و این چیزی که ما را پیروز کرده، نگذاریم سست بشود. این توجه به مقصد، که عبارت از این است که اسلام باید در این مملکت حکمفرما باشد، این باید در ذهن ما تا آخر باشد. تا آخر. همان طوری که تا آخر ما ان‌شاءاللّه مُسْلِم هستیم، تا آخر هم طرز ما و طرح ما این باشد که باید این مملکت مملکت اسلامی باشد؛ این وزارتخانه ها باید اسلامی باشند؛ این ادارات باید اسلامی باشند؛ این بازار باید اسلامی باشد؛ این کشاورزی و نمی دانم، کارگری و همۀ اینها باید اسلامی باشند. و اگر اسلامی باشند، از هیچ نباید بترسید. اگر مملکت شما، اگر کشور شما، یک کشور اسلامی شد هیچ خوفی به دلتان راه ندهید؛ برای اینکه اسلام غمخوار همه است. اسلام غمخوار بشر است؛ نه همان غمخوار شما. اسلام آمده است، روی غمخواریی که به بشر دارد، اینکه بشر را از این اعوجاج ها و از این انحراف ها و از این اموری که برای خود بشر تباهی می آورد نجات بدهد، برای نجات ملت ها، همۀ ملت ها. پیغمبر اسلام غصه می خورده برای مردم، برای کفّار که چرا مسلمان نمی شوند؛ چرا اینها هدایت نمی شوند. اسلام را از آن نترسید.
و اگر اسلام تحقق پیدا بکند، همۀ آمال و آرزوی همۀ شماها در اینجا و در آنجا، نه فقط [آنچه که اینجا] هست، هم اینجا و هم آنجا، همۀ اینها تحقق پیدا می کند. اسلام همۀ ترقیات و همۀ صنعت ها را قبول دارد؛ با تباهی ها هم مخالف است. با آن چیزهایی که تباه می کند جوان های ما را و ملت ما را، با آنها مخالف است اما با همۀ ترقیات، همۀ تمدن ها، موافق است. اسلام وابستگی شما را و خودمان را به دیگران منکر است. می گوید نباید صنعت ما وابسته باشد؛ نباید زراعت ما وابسته باشد؛ ادارات ما وابسته باشد؛ نباید اقتصاد ما وابسته باشد؛ نباید فرهنگ ما وابسته به غیر باشد؛ نباید مستشارها بیایند ما را اداره کنند. خودمان، خودمان را باید اداره کنیم.
(منبع: صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۱)
.
انتهای پیام /*