در پاسخ به سوالی که یکی از کاربران پرتال امام خمینی(س) در بخش پرسش و پاسخ در خصوص حجاب مطرح کرده است، کارشناسان موسسه تنظیم و نشر آثار امام پاسخ زیر را ارائه کرده اند که حاوی نکاتی روشنگر است. پرسشگر این سوال را مطرح کرده است که «دیدگاه فقهی امام درباره اجبار بر حجاب چیست؟ و چرا در جمهوری اسلامی این اجبار صورت گرفت؟» پاسخ کارشناسان در ادامه آورده شده است:
ابتدا باید توجه کنیم که اجبار بر حجاب در جامعه و مراکز عمومی است و به محافل خصوصی و منازل افراد مرتبط نمی باشد.
اما بررسی دلایل اجبار بر حجاب در جمهوری اسلامی.
- مردم ایران درحرکت انقلابی و تظاهرات خویش خواهان برقراری نظام اسلامی بودند و این خواست خود را که امام (س) نیز بارها تکرار کرده بود، در قالب جمهوری اسلامی می خواستند که جمهوری به معنای رای مردم و اسلامی یعنی محتوای آن بر پایه اسلام و احکام آن باشد. و افزون بر آن در رفراندوم 10 و 11 فروردین 1358، با بیش از 98 درصد آراء آن را اعلام کردند و همچنین با رای به قانون اساسی مصوب خبرگان ملت آن را تثبیت کردند، که در قانون اساسی تصریح به اجرای احکام اسلام شده است. بنابراین مردم خود خواستار اجرای احکام اسلام بودند و یکی از احکام اسلام «حجاب» می باشد. اگر در جمهوری اسلامی قانونی برای حجاب تصویب شود و یا الزامی برای حجاب باشد، چیزی غیر از اجرای قانون خواست مردم نمی باشد.
- در همه جای دنیا، مقرراتی را برای رفتارهای اجتماعی قرار می دهند و در همین روزگار ما، در پاره ای از کشورهای جهان برای پوشش زن ها و مردها دستوراتی را صادر کرده اند. ما به درستی و نادرستی آن کاری نداریم. این عرف و نرم یک جامعه است که مقرراتی را قرار دهد و جامعه ما نیز با انتخاب جمهوری اسلامی، عرفی را پذیرفته است که باید اجرا شود.
- قانون در هر جامعه وقتی تصویب شد، به مرحله اجرا گذاشته می شود. در مرحله اجرا به اعتقاد افراد کاری ندارند و شخصی نمی تواند به دلیل اعتقاد نداشتن به آن، آن را اجرا نکند. به عنوان مثال اگر شما هیچ اعتقادی به بستن کمربند ایمنی در رانندگی نداشته باشید، طبق قانون ملزم به اجرای آن هستید و گرنه جریمه و مجازات می شوید و این ادعا که خسارت و زیان آن را خود من محتمل می‌شوم پذیرفته نیست و قانون شما را به این امر مجبور می کند.
بله شما می توانید به قانون معترض باشید و آن را نقد کنید ولی نمی توانید از آن تخلف کنید و تا زمانی که قانون تغییر نکرده است، ملزم به انجام آن هستید.
قانون الزام حجاب در جمهوری اسلامی از مجرای قانونی و طبق رای عموم مردم به جمهوری اسلامی قرار داده شده است، مانند هر حکم دیگر اسلامی مثل ارتکاب شرب خمر، قماربازی و... و هیچ کس نمی تواند به دلیل عدم اعتقاد در منظر جامعه آن را مرتکب شود. زیرا وی در این جامعه زندگی می کند و شهروند این جامعه است، و شهروندان هر جامعه ای موظف به رعایت قوانین آن جامعه هستند، هر چند به آن معتقد نباشند. مجریان و ضابطین قانون این حق را دارند که قانون را اجرا کنند. مگر در فرانسه به زور مانع حجاب زنان نشدند. بله ما به آن معترض بودیم و هستیم، اما اعتراض به قانون است نه به اجرای قانون، نه به ماموری که قانون را اجرا می کند. او موظف است مجری قانون باشد.
در پایان به دو مطلب از امام (س) پیرامون حجاب اشاره می کنیم:
1- آنچه از امام (س) پیرامون حجاب در جمهوری اسلامی، افزون بر فتواهای ایشان در مورد لزوم وجوب حجاب بر زن ها و حدود آن صادر شده است، مطلبی است که در اسفند 1357 در یک سخنرانی می فرمایند:
«الآن وزارتخانه ها، این را می گویم که به دولت برسد، آن طوری که برای من نقل می کنند، باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامی نباید در آن معصیت بشود... زن ها بروند اما با حجاب باشند، مانعی ندارد. بروند اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعی باشند، با حفظ جهات شرعی باشند.» (صحیفه امام، ج6، ص 328 و 329)
2- در سخنرانی 22 اسفند 1363 به مناسبت ولادت حضرت زهرا (س) می فرمایند:
«خداوند همه شما را توفیق بدهد و ما و شما را برای اسلام و برای خدمت اسلام موفق کند و دین ودنیای شما را حفظ کند. و البته باید توجه داشته باشید که حجابی که اسلام قرار داده است، برای حفظ آن ارزش های شماست، هر چه را که خدا دستور فرموده است -چه برای زن و چه برای مرد- برای این است که آن ارزش های واقعی که این ها دارند و ممکن است و به واسطه وسوسه های شیطانی یا دست های فاسد استثمار و عمال استعمار پایمال می شدند این ها، این ارزش ها زنده بشود» (صحیفه امام ج 19 ص 185)
.
انتهای پیام /*