رژیم شاه سخت کوشش می کرد اختلافات روحانیت با رژیم را تمام شده، جلوه دهد و چنان بنمایاند که روحانیت با دولت تفاهم کرده و بر گذشته خط بطلان کشیده است، از این رو کوشید که با سمپاشی ها و دورغ پردازی ها در سطح جراید و روزنامه ها اذهان توده ها را مشوب سازد و تا آنجا که ممکن است به ملت ایران بباوراند که امام با رژیم تفاهم کرده و «انقلاب سفید» را پذیرفته است و در نتیجه هم خمینی را طبق آرزوی دیرینۀ خود در میان مردم ساقط کند و هم نهضت را در هم بشکند.
بر اساس همین غرض ورزی و خام اندیشی، مقاله ای تحت عنوان «اتحاد مقدس به خاطر هدف مقدس» از طرف سازمان جاسوسی امنیت تدوین گردید و در روزنامۀ اطلاعات و بعضی از روزنامه های دیگر انتشار یافت که حاوی خبر جعلی خبر جعلی «توافق روحانیون و رژیم» بود.
این مقالۀ مرموز دیکته شده که در اطلاعات ۱۸ فروردین ۱۳۴۳ انتشار یافت، پس از یک سلسله دروغ پردازی ها و قلب حقایق در مورد «انقلاب سفید شاه و امریکا» چنین نگاشت:
«و چه جای خوشوقتی است که جامعۀ روحانیت نیز اکنون با همۀ مردم، همگام در اجرای برنامه های انقلاب شاه و مردم شده است!»
البته توده های آگاه و رشدیافتۀ ایران اندیشمند تر، ژرف تر و آگاه تر از این بودند که به این سمپاشی ها و دروغ پردازی ها مسموم شوند و یا تحت تأثیر قرار گیرند و تردیدی به خود راه دهند. از این رو دیدیم که بی اعتنا به این ادعای سراپا کذب و رسوا با شور و شوق خارق العاده و توصیف ناپذیری از آزادی امام استقبال کردند و آن را جشن گرفتند و حتی از بازگو کردن مطالب این مقاله در محضر امام خودداری ورزیدند؛ لیکن امام روی درک این واقعیت که اگر در برابر این دروغسازیهای شاه، واکنش سخت و سریعی از خود نشان ندهد و تودهنی محکمی به این دورغسازان قرن نزند و آنان را رسوا نکند، جرأت خواهند یافت و هر روز طبق اغراض، امیال و مقتضیات روز، به هر مقامی که خواستند تهمت می زنند و به نام او دروغ می سازند، امام بر آن شد که مشت آنان را باز کند و در برابر توطئه قلب حقایق ساکت و بی تفاوت نماند؟ مگر نه این است که در اعلامیۀ تاریخی خود صریحاً اعلام کرد: «تا قلم در دست دارم کارهای مخالف مصالح کشور را برملا می کنم» و مگر نه آن است که رسالت تاریخی او اظهار حقایق، روشنگری، افشاگری، دریدن ماسک فریبندۀ رژیم و نشان دادن ماهیت شاه می باشد؟
رویارویی با توطئه
امام آنگاه که از سرمقالۀ دروغ اطلاعات ۱۸ فروردین ۱۳۴۳ اطلاع پیدا کرد سخت خشمگین و عصبانی شد و پیش از هر کار در مقام تکذیب آن برآمد. ساواک در گزارش خود از عصبانیت امام و واکنش تند او در برابر سرمقاله روزنامه اطلاعات چنین خبر داده است:
بعدازظهر روز پنجشنبه ۴۳/۱/۲۰ هنگامی که عده نسبتاً زیادی در منزل آقای خمینی در قم حضور داشته اند، روزنامه سه شنبه ۴۳/۱/۱۸ اطلاعات را به دست ایشان می دهند تا مندرجات سرمقاله آن را که قسمتی از آن مربوط به روحانیون بوده بخواند. مشارٌالیه پس از قرائت آن با نهایت عصبانیت فریاد می زند: کجا روحانیون موافقت کرده اند؟ این چه مزخرفاتی است که مسعودی می نویسد؟ و چنان این جملات را ادا می کند که مجلس تحت تأثیر و سکوت قرار می گیرد. در همین موقع به شخصی به نام خزعلی دستور می دهد که چنین موضوعی را در روی منبر تکذیب کند. از قرار، نامبرده نیز در همان شب چنین عملی را انجام می دهد.
امام از راه های گوناگونی برای تکذیب سرمقالۀ اطلاعات بهره گرفت و در واقع همه امکانات آن روز خویش و جامعه روحانیت را در راه رویارویی با توطئه رژیم شاه که به وسیله سرمقاله ۱۸ فروردین روزنامه اطلاعات، دنبال می شد، به کار گرفت:
۱ـ از وعاظ و گویندگان روحانی خواست در منابر و در ضمن سخنرانی ها، سرمقاله یاد شده را تکذیب کنند و مدیر مسئول آن روزنامه را به جرم درج چنین سرمقاله ای مورد نکوهش قرار دهند.
۲ـ بی درنگ نماینده ای به دفتر روزنامه اطلاعات فرستاد و از مدیر آن درباره آنچه در این سرمقاله آورده بود، توضیح خواست و او را برای تکذیب آن تحت فشار قرار داد.
۳ـ شخصاً نیز در نخستین سخنرانی خود، پس از آزادی که در ۲۱ فروردین ۴۳ ایراد کرد و نیز در سخنرانی دیگر خود، در ۲۶ فروردین ۴۳ رسماً به تکذیب و تقبیح این سرمقاله پرداخت و اینگونه دروغ پردازی ها و شایعه سازی ها را نشان فساد و تباهی رژیم شاه و توطئۀ آن رژیم در راه آسیب رسانیدن به روحانیت دانست.
۴ـ در محافل خصوصی و در میان توده های مردمی که به ملاقات او می آمدند و نیز در دیداری که نمایندگان دولت با او داشتند، جریان سرمقاله روزنامۀ اطلاعات را پیش می کشید و آن را مورد تکذیب قرار می داد و دولت را برای دیکته کردن چنین سرمقاله ای سرزنش و نکوهش می کرد.
۵ـ در پاسخ به تلگرام های تبریک علمای بلاد که به مناسبت آزادی او مخابره کرده بودند، نیز فرصت را غنیمت شمرد و به تکذیب سرمقاله روزنامۀ اطلاعات پرداخت و از برخی از مقامات روحانی نیز خواست که «امر به تکذیب کنند». تا آنجا که اسناد موجود نشان می دهد، امام در ضمن پاسخ به تلگرام ها غالباً به تکذیب این سرمقاله پرداخته است از جمله:
حضرت آیت اللّه میلانی ـ دامت برکاته ـ مشهد
پس از عرض اخلاص، مندرجات سرمقاله اطلاعات سه شنبه ۱۸ فروردین منتشر در تهران تکذیب است. امر بفرمایید اکیداً تکذیب نمایند.
خمینی
ساعت ۱۰ صبح روز ۴۳/۱/۲۲
حضرت آیت اللّه آقای آملی ـ دامت برکاته ـ تهران ـ حسن آباد
پس از عرض اخلاص، مستدعی است مراتب تشکر اینجانب را به حضرات حجج اسلام و علمای اعلام تهران ـ اعلی اللّه کلمتهم ـ ابلاغ فرموده و تذکر دهید مطالبی که در روزنامه اطلاعات سه شنبه راجع به موافقت روحانیت با مقاصد دولت درج شده بود، جداً تکذیب فرمایند و به ملت ابلاغ فرمایید که هیچ روحانی نمی تواند با امور خلاف شرع موافقت کند و پس از این به مندرجات مطبوعات راجع به روحانیون ترتیب اثر ندهند.
والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته
خمینی
۴۳/۱/۲۴
ایشان در تلگراف های جداگانه دیگری به آیت اللّه آقای آخوند، حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ احمد اهری، حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقای خادمی و حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقا شیخ حسین همدانی سرمقاله روزنامه اطلاعات را تکذیب کردند.
در پی موضع امام بر ضد سرمقالۀ روزنامۀ اطلاعات، اعلامیه ای از طرف جامعه روحانیت مشهد زیر عنوان «عمال استعمار به حربه افترا متوسل شده اند» منتشر شد. ساواک در گزارشی آورده است:
مفاد مقالۀ روزنامه اطلاعات مورخه ۱۸ فروردین ماه جاری، مبنی بر توافق و هماهنگی روحانیون با دولت و تأیید لوایح شش گانه از طرف آنها، سوژه ای به دست خمینی و روحانیون مخالف داده و سبب شد که آیت اللّه خمینی و ایادی وی در روی منابر این موضوع را شدیداً تکذیب و به شهرستان ها نیز تلگرافاتی مخابره نموده و اعلام کرده اند که وعاظ علناً مفاد روزنامه را تکذیب کرده و مخالفت خود را با لوایح مورد بحث اعلام دارند.
منبع: نهضت امام خمینی، دفتر اول، ص۸۶۸-۸۷۵
(صحیفه امام، ج۱، ص: ۲۷۶ و ۲۷۷)
.
انتهای پیام /*