در فاصله حدود شش ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری و درحالی که به تدریج فضای سیاسی کشور رنگ و بوی انتخاباتی می‌گیرد، نشریات و رسانه‌های دیداری و شنیداری هم بیش از پیش انتخاباتی می‌شوند و هر روز از تیتری با مضمون ائتلاف یکی با دیگری، 1+2،3+2 و... خبر می‌رسد، ائتلاف‌هایی که قرار است از دل آنها یکی انتخاب شود تا قبای ریاست جمهوری را بر تن کند. اما سئوال اساسی این است که این فرد منتخب قرار است رئیس کدام جمهور (مردم) شود.
به گزارش پرتال امام خمینی(س)، «تابناک» پس از مقدمه فوق نوشت:
از مدت‌ها پیش تا زمانی که گروه‌های سیاسی به ائتلاف‌های سیاسی خود برسند، مردمی برای آنان وجود ندارد، آنان فعلا سرگرم کار خود هستند تا در حد امکان بتوانند مانع حضور رقیب و یا در بهترین حالت بهترین شکل تجهیز خود باشند. در این مدت هم مهم نیست که در کشور چه می گذرد و این جمهور(مردم) چه بلایی سرشان می‌آید.
در این برهه هم رسیدن به ائتلاف‌های سیاسی و هم تلاش برای تهیه پول تبلیغات انتخابات از خود مردم مهم تر است. شاید بتوان گفت در این فاز فعالیت سیاسی جناح‌های سیاسی، مردم تعریف نشده‌اند، اما به تدریج در ماه‌های آینده، زمانی که خیال گروه‌های سیاسی از بابت رقیب راحت شد و فعالیت آنان در جهت حذف رقیب به انحاء مختلف به پایان رسید، مردم(جمهور) هم پیدایش خواهد شد. پس درحال حاضر به اسم وحدت، عده‌ای خود را معیار معرفی می‌کنند که هر کسی که خواهان حذف نیست باید به آنان بپیوندد در غیر این صورت حذف و یا به اسم وحدت شکن معرفی خواهد شد.
اما پس از حذف رقیب، «جمهور» بیشتر از گذشته در نشریات عرض اندام خواهند کرد. در واقع صفحات اولیه نشریات، رسانه‌ها و... که در فاز قبلی به کاندیداها اختصاص داشت، از این به بعد به مشکلات مردم می‌پردازد و این گونه نشریات قهرمان ملی خود را برای حل مشکلات مردم معرفی خواهند کرد و کلی مشکل از کشور و مردم فهرست می‌کنند تا کاندیدای قهرمان آنان آن را حل کند. آنهم در مدت چهار سال.
این درحالی است که امام خمینی(س) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، مردم را مقدم بر هر مساله دیگری می‌دانست و معتقد بود که رسانه هم به جای اینکه جای سیاسیون و مقامات باشد، جای مردم بیچاره‌ای است که زحمت‌ها را آنان می کشند و مقامات ثمره آن را می‌برند. ایشان معتقد بودند که وظیفه رسانه و رادیو تلویزیون این است که به مرد ارزش دهد، استقلال دهد و فضا را در اختیار مردم قرار دهد، نه مقامات و صاحب منصبان، ایشان در این باره می‌فرمایند:
من مدت‌هاست که وقتی می‌بینم رادیو - تلویزیون را هر وقتی بازش می‌کنیم از من اسم می‌برد خوشم نمی‌آید. ما باید به مردم ارزش بدهیم، استقلال دهیم و خودمان کنار بایستیم و روی خیر و شر کارها نظارت کنیم، ولی اینکه همه کارها دست ما باشد، رادیو - تلویزیون دست ما باشد، اما آن بیچاره‌ها که کار می کنند هیچ چیز دستشان نباشد، ولی ما که هیچ کاره هستیم دست ما باشد، به نظر من این صحیح نیست.
...و آن روز که دیدید و دیدند که انحراف در مجلس پیدا شد، انحراف از حیث قدرت طلبی و از حیث مال طلبی، در کشور، در وزیرها پیدا شد، در رئیس جمهور پیدا شد، آن روز بدانند که علامت اینکه شکست بخوریم خودنمایی کرده؛آن وقت باید جلویش را بگیرند.مجلسی که بخواهد قدرتمندی نشان بدهد و آن مسائلی که سابق و آن افرادی که سابق در مجلس بودند آن کارها را بکند، خود مردم باید جلویش را بگیرند...و مردم هم باید مواظب شما باشند و هم مواظب همه اینها باشند... این مردمند که آمدند ما را آوردند بیرون از همه اینها و اگر ما تا آخر عمرمان به اینها خدمت کنیم، نمی توانیم از عهده خدمت اینها برآییم.
این نظر حضرت امام است و آنچه هم در رسانه‌ها و نشریات کشور جریان دارد، فعلا ائتلاف یکی با دیگری و حذف یکی به نفع دیگری است. امروز مردم ما که به فداکاری و ایثار شهره عام و خاص هستند، منتظرند تا مثل همیشه پس از ائتلاف‌ها نوبت به آنان برسد. آیا پس از این همه حرف و حدیث نوبتی به مردم خواهد رسید ؟
.
انتهای پیام /*