هفتم آذر 1359، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با اجرای عملیات دلاورانه ای با عنوان مروارید علاوه بر نابودی اسکله نفتی البکر و الامیه، چندین ناو جنگی و هواپیمای دشمن را به اعماق دریا فرستاد. امام خمینی (ره) به مناسبت رشادت نظامیان نیروی دریایی ارتش و به ویژه مقاومت جسورانه ناوچه پیکان در برابر تهاجم دریایی و هوایی رژیم عراق، این روز شکوهمند را با عنوان «روز نیروی دریایی» نامگذاری کردند.

عملیات مروارید یکی از عملیات های نیروی دریایی ایران در جنگ ایران و عراق است که در ۷ آذر سال ۱۳۵۹ با پشتیبانی نیروی هوایی ارتش برای بمباران بندر ام قصر و دو سکوی نفتی مهم عراق؛ البکر و الامیه در ساحل اروندرود انجام شد. این عملیات تکمیل کننده دو عملیات پیشین بود که توسط «نیروی رزمی ۴۲۱» اجرا شده بود. آن دو عملیات به نام های «اشکان» و «شهید صفری» معروف شدند. در جریان این عملیات ۴ فروند قایق موشک انداز عراقی کلاس «اوزا» و ۷ فروند شناور دیگر عراقی غرق شده و ۶ فروند میگ-۲۳، یک فروند میگ-۲۱ و یک فروند بالگرد سوپر فرلون نیروی هوایی عراق سرنگون شدند. ناوچه پیکان در این عملیات توسط نیروی دریایی عراق منهدم گردیده و یک فانتوم ایرانی نیز از دست رفت و یکی دیگر هم آسیب دید. نیروی دریایی عراق در این عملیات آسیب قابل توجهی دید و تا پایان جنگ قادر به ایفاء نقش موثری نبود.

در آن زمان بخش مهمی از بارگیری و تخلیه کالا برای عراق از طریق بندر ام القصر که در ساحل غربی اروند رود است، انجام می گرفت. و بخش مهمی از صدور نفت عراق هم از طریق دو سکوی عظیم نفتی به نامهای «البکر» و «الامیه» واقع در مصب اروندرود عملی می شد. در روز هفت آذر ۱۳۵۹ در عملیات مروارید این سکوهای نفتی منهدم شدند و عملاً صدور نفت عراق از طریق دریا قطع شد.

نیروی دریایی وظیفه خطیر حفاظت از سواحلی به طول بیش از 3000 کیلومتر در شمال و جنوب و همچنین دفاع از آبهای ساحلی و منابع حیاتی و استراتژیک کشور را به عهده دارد و همواره به عنوان یک وزنه تعیین کننده در منطقه خلیج فارس و دریای عمان به حساب می آید. این نیرو با یگان های شناور دریایی، تفنگداران و تکاوران، اسکادران های هوانا و هوادریا – واحدهای پروازی نیرو – و با غواصان آبدیده و یگان های زیر سطحی کیلو کلاس بر حوزه های تحت حفاظت و حراست خود در خلیج فارس و دریای عمان و دریای خزر تسلط کامل دارد و هر نوع فعالیتی را از سوی دشمن در محدوده قانونی خود خنثی می نماید.

 ناوهای جنگی کشور ایران با توجه به حضور دریایی قدرت های جهانی در اقیانوس هند و دریای عمان، در طول جنگ تحمیلی و پس از آن، دست به تدابیر امنیتی زده و با نظارت کامل بر حضور کشتی های جنگی بیگانه، آمادگی خود را جهت مقابله با تهدیدات احتمالی آنها حفظ کرده اند. اجرای مانورهای متعدد به نمایش گذاشتن توان رزمی، عملیاتی در منطقه استراتژیک خلیج فارس، در مقاطع حساس دوران دفاع مقدس و پس از آن تاکنون، نشان دهنده ی حضور قدرتمندانه ایران در منطقه و حاکمیت آن بر آب های خلیج فارس بوده و هست.

 امام خمینی در بخشی از پیامشان خطاب به ملت ایران و نیروهای مسلح می فرمایند:

نیروی دریایی نیز همچون سایر نیروها بحمد الله در آبهای خلیج فارس و مرزهای آبی کشور در عرصه دفاع مقدس از کشور اسلامی مان چون نگینی درخشنده است و بر عرشه کشتیِ افتخار و صلابت خود استوار ایستاده است. رویارویی آنان با نیروی دریایی دشمن و آن همه افتخارات رزم و رشادت و شهادت و نیز کنترل و بازرسی کشتیهای در خلیج فارس و تنگه هرمز و مهمتر از همه نبرد قهرمانانه آنان در برابر امریکای متجاوز و حضور جدی آنان در آبهای بین المللی نشانه اقتدار و اعتبار این نیروی بزرگ و سرافراز است و ملت ایران باید به چنین ارتش مؤمن و وفاداری افتخار کند و نیروهای مسلح و ارتش بزرگ ایران باید بدانند که همه این افتخارات به برکت ایمان به خدا و دفاع از کشور امام زمان - ارواحنا فداه - و در سایه وحدت و انسجام و همدلی و برادری با یکدیگر و پشتیبانی مردم به دست آمده است و برای رسیدن به قله این عزت و شوکت اسلامی، سرمایه های فراوان و شهدای گرانقدری تقدیم راه خدا گردیده است و باید تا آخر همین رویه و سیاست؛ یعنی ایمان، وحدت و نظم، حفظ و تقویت گردد و نیروهای مسلح کشور اعم از سپاه و ارتش در کنار یکدیگر به سازندگی و رشد و تقویت بنیه های دفاعی اسلام و کشور همت بگمارند.

من تا آخر پشتیبان ارتش و سپاه و بسیج خواهم بود و تضعیف آنان را حرام می دانم. (صحیفه امام؛ ج 21، ص 357)

. انتهای پیام /*