از برای نماز مقامات و مراتبی است که در هر مرتبه ای که مصلّی است نمازش با مرتبۀ دیگر بسیار فرق دارد؛ چنانچه مقامش با مقامات دیگر خیلی فرق دارد. پس مادامی که انسان صورت انسان و انسان صوری است، نماز او نیز نماز صوری و صورت نماز است. و فائدۀ آن نماز فقط صحّت و اِجزاء صوری فقهی است در صورتی که قیام به جمیع اجزاء و شرایط صحّت آن کند؛ ولی مقبول درگاه و پسند خاطر نیست. و اگر از مرتبۀ ظاهر به باطن و از صورت به معنی پی برد، تا هر مرتبه که متحقّق شد نماز او نیز حقیقت پیدا می کند. بلکه بنابر آنکه قبلا اشاره به آن شد که نماز مَرکب سلوک و براق سیر الی الله است، مطلب منعکس شود. پس مادامی که نماز انسان صورت نماز است و به مرتبۀ باطن و سرّ آن انسان متحقّق نشده، انسان نیز صورت انسان است و به حقیقت آن متحقّق نگردیده. پس، میزان در کمال انسانیّت و حقیقت آن، عروج به معراج حقیقی و (صعود به اوج کمال و وصول به باب الله با مرقات نماز است. پس بر مؤمن به حقّ و حقیقت و سالک الی الله به قدمِ معرفت، لازم است خود را برای این سفر معنوی و معراج ایمانی مهیّا کند و آنچه عِدّه و عُدّه و مؤونة و معونة لازم است همراه بردارد و عوائق و موانع سیر و سفر را از خود دور کند و با جنود الهی و مصاحب و موافقْ این راه را طی کند که از شیطان و جنود او، که قُطّاع طریق راه وصولند، مصون و محفوظ ماند. و ما پس از این، بیان مصاحبت و صاحب و بیان جنود الهی را می کنیم در اسرار اذان و اقامه.
سرالصلاه/صفحه ۶
.
انتهای پیام /*