‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

إنا لله و إنا إلیه راجعون

‏     ‏‏فاجعۀ بزرگ شهادت ده نفر از علما و سادات محترم بیت معظم مرحوم آیت الله ‏‎ ‎‏حکیم ـ رضوان الله علیه ـ به دست جنایتکار رژیم عفلقی عراق‏ موجب کمال تأسف و‏‎ ‎‏تأثر گردید و برگی بر جنایات صدام پلید که به هیچ اصلی از اصول انسانیت پایبند نیست،‏‎ ‎‏افزود. ما از این جنایتکار که با اعمال خود روی مغول را سفید نموده توقع غیر از این نحو‏‎ ‎‏تبهکاریها نداریم. از مرد خونخواری که هر روز دستش تا مرفق به خون بیگناهان در‏‎ ‎‏عراق و ایران فرو رفته است جز این انتظاری نیست.تعجب ندارد که این حزب‏‎ ‎‏بی فرهنگ، هر روز شهرهای ایران را بر روی ساکنین عرب وفارس بیگناه، از زن و مرد و‏‎ ‎‏کودک و پیر و جوان فرو ریزد. تعجب نیست که اینان زندانیان بیگناه را چه عراقی و چه‏‎ ‎‏ایرانی در شکنجه گاههای خود برخلاف مقررات ملل آزاد شکنجه نمایند. اینگونه‏‎ ‎‏اعمال، خوی شیطان صفتان ودرندگان منحرف است. تعجب از مدعیان دروغین‏‎ ‎‏طرفداران حقوق بشر است که این جنایت پیشگان را در اطراف جهان برای این اعمال‏ ‏تشویق می کنند و به آنان کمکهای تسلیحاتی و تبلیغاتی می کنند. تعجب از سازمانهای‏‎ ‎‏عریض و طویل بین المللی است که گاه با گفتار و گاه با سکوت خود از اینان پشتیبانی‏‎ ‎‏می کنند. باید ملتهای مظلوم چشم امیدی به اینان نداشته و بدانند که آنها جز در خدمت‏‎ ‎‏زورگویان و قدرتمندان نیستند و ابرقدرتها جز در پی مطامع خود نمی باشند. این ملتهای‏‎ ‎‏مستضعف هستند که باید در مقابل ظالمان و جنایتکاران قیام کنند و با اتکا به خدای تعالی‏‎ ‎‏از هیچ قدرتی نهراسند و دست ستمکاران را قطع نمایند. ملت شریف عراق لازم است به‏‎ ‎‏ملت ایران و لبنان و فلسطین بپیوندد که خواب را از چشم عفلقیها و صهیونیستها و‏‎ ‎‏هواداران آنان بریده و جهان را در چشم آنان تیره و تار نموده اند. قوای مسلح قدرتمند‏‎ ‎‏ایران آنچنان سیلی به روی سیاه صدام زده است که جنون آمیز دست و پای خود را گم‏‎ ‎‏کرده و به هر جنایتی دست می زند و نسل و حرث را به آتش می کشد. ان شاءالله تعالی در‏‎ ‎‏موقع مقتضی سیلی نهایی را خواهد خورد و کشور عزیز عراق و ایران از شرّ او نجات‏‎ ‎‏خواهد یافت. ‏

‏     اینجانب به ملت عراق و بیت معظم مرحوم آیت الله حکیم ـ رحمة الله علیه ـ و فرزند‏‎ ‎‏شجاع او، حجت الاسلام سید محمد باقر حکیم، این مصیبت جانسوز و سایر مصیبتهای‏‎ ‎‏وارده به ملت شریف عراق را تسلیت عرض می کنم. چنانچه مصیبتهای وارده به ملت‏‎ ‎‏مسلمان لبنان را خصوصاً مصیبتهای انفجارهای اخیر را که موجب شهادت و جراحت‏‎ ‎‏جمع کثیری از برادران و خواهران عزیز ما گردید، به ملت لبنان خصوصاً علمای اعلام‏‎ ‎‏تسلیت می گویم و از خداوند تبارک و تعالی برای همۀ شهدای در راه حق خصوصاً‏‎ ‎‏شهدای اخیر عراق و لبنان طلب رحمت می نمایم.‏

‏     اخیراً باید متذکر شد که این کوردلان که جز امور مادی و شهوات حیوانی از همه چیز‏‎ ‎‏غافلند، ملت شریف ما را نشناخته و گمان می کنند با شهادت فرزندان عزیز ما می توانند‏‎ ‎‏آنان را از راهی که انتخاب نموده اند که آن جز اسلام عزیز نیست، منصرف یا سست‏‎ ‎‏نمایند. ‏

‏     ملت بزرگ ایران در این چند سال که از جنایات شرق و غرب رنج می برد و عزیزان‏ خود را از دست داده و می دهد در هر انفجاری منفجرتر و در هر حملۀ ددمنشانه ای‏‎ ‎‏شجاعانه تر راه خود را در پیش داشته و جلو می رود. اینان ندیده اند که مادران و پدران‏‎ ‎‏شجاع ایران فرزندان و نور چشمان خود را از زیر خروارها خاک بیرون می کشند و فریاد‏‎ ‎‏«جنگ، جنگ تا پیروزی» سر می دهند و از دست اندرکاران مقابله به مثل و از‏‎ ‎‏سلحشوران جبهه ها ادامۀ جنگ را طلب می کنند. درود خدا بر این ملت شجاع و مؤمن که‏‎ ‎‏جان می دهد و تن به سازش و تسلیم نمی دهد.‏

‏     اینجانب برای شهدای این چند روز ایران که به دست جنایتکاران بعثی عراق صورت‏‎ ‎‏گرفت، رحمت و برای آسیب دیدگان شفا و سلامت، و برای بازماندگان و اقربای آنان‏‎ ‎‏مقاومت و صبر و اجر، و برای رزمندگان اسلام پیروزی و پایمردی را خواستارم.‏

‏     صلوات و سلام بر جمیع انبیا و خصوصاً سیدهم و خاتمهم، و بر جمیع اوصیا‏‎ ‎‏ـ علیهم السلام ـ و بویژه خاتم الاوصیا ـ روحی فداه ـ و درود بر عبادالله الصالحین.‏

‏18 اسفند 63 / 16 جمادی الثانی 1405‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

صحیفه امام جلد ۱۹ ص ۱۷۶ - ۱۷۸

. انتهای پیام /*