قضیۀ غیبت حضرت صاحب، قضیۀ مهمى است که به ما مسائلى مى فهماند، من جمله اینکه براى یک همچو کار بزرگى که در تمام دنیا عدالت به معناى واقعى اجرا بشود، در تمام بشر نبوده کسى الاّ مهدى موعود ـ سلام اللّه علیه ـ که خداى تبارک و تعالى او را ذخیره کرده است براى بشر.
...در زمان ظهور مهدى موعود ـ سلام اللّه علیه ـ که خداوند ذخیره کرده است او را از باب اینکه هیچ کس در اوّلین و آخرین، این قدرت برایش نبوده است و فقط براى حضرت مهدى موعود بوده است که تمام عالم را، عدالت را در تمام عالم گسترش بدهد، و آن چیزى که انبیا موفق نشدند به آن با اینکه براى آن خدمت آمده بودند، خداى تبارک و تعالى ایشان را ذخیره کرده است که همان معنایى که همه انبیا آرزو داشتند؛ لکن موانع اسباب این شد که نتوانستند اجرا بکنند، و همۀ اولیا آرزو داشتند و موفق نشدند که اجرا بکنند، به دست این بزرگوار اجرا بشود.
...وقتى که ایشان ظهور کنند ان شاءاللّه (خداوند تعجیل کند در ظهور او) تمام بشر را از انحطاط بیرون مى آورد، تمام کجیها را راست مى کند «یَمْلَأُ الاْرْضَ عَدْلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ جَوْراً» همچو نیست که این عدالت همانکه ماها از آن مى فهمیم که نه یک حکومت عادلى باشد که دیگر جور نکند آن، این هست اما خیر، بالاتر از این معناست. معنى «یملأ الارض عدلاً بعد ما مُلئت جوراً» الآن زمین و بعد از این، از این هم بدتر شاید بشود، پر از جور است، تمام نفوسى که هستند انحرافات در آنها هست حتى نفوس اشخاص کامل هم در آن انحرافاتى هست ولو خودش نداند.
در اخلاقها انحراف هست، در عقاید انحراف هست، در اعمال انحراف هست و در کارهایى هم که بشر مى کند انحرافش معلوم است، و ایشان مأمورند براى اینکه تمام این کجیها را مستقیم کنند و تمام این انحرافات را برگردانند به اعتدال که واقعاً صدق بکند «یملأ الارض عدلاً بعد ما ملئت جوراً». (صحیفه امام؛ ج 12، ص 481)
.
انتهای پیام /*