رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در کنفرانس بین الملی امام خمینی(س) منادی اعتدال و وحدت که با حضور میهمانان خارجی در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار شده بود، شرکت کرد.
به گزارش پرتال امام خمینی(س)، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در این مراسم با تاکید بر اندیشه های متعالی امام خمینی(س) گفت: در قرون اخیر شخصیتی مثل امام پیدا نمی کنیم. نمی گوئیم شخصیت ممتازی در تاریخ نبود، بلکه با مجموعه شخصیتی و آثاری که از ایشان باقی مانده، ما کسی را نمی شناسیم.

ر ادامه به فرازهایی از سخنان ایشان در باره امام (س) اشاره می کنیم:
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با تشریح عوامل شکل گیری شخصیت امام(س) گفت: در درجه اول صلاحیت های ذاتی ایشان بود که واقعاً شخصیتی بسیار باهوش و فوق نبوغ بودند. با استعداد خدادادی و الطاف الهی، عوامل تاریخی را ملاحظه می کرد و همین مشاهدات، شخصیت ممتازی به ایشان می داد. شهادت پدرشان، هم ضربه روحی به ایشان زد هم جرقه ای در وجودشان ایجاد کرد.
حوادث مشروطه از اتفاقاتی است که امام در طول آن چیزهایی فراگرفته بود. از منظر امام تاسیس مجلس نقطه عطفی در تاریخ ایران و انقلاب مشروطه بود این اتفاق ذاتاً انقلاب بزرگی بود.

امام در مقایسه انقلاب مشروطه با انقلاب اسلامی، انقلاب اسلامی را برخاسته از از دل توده مردم و شکل گیری انقلاب مشروطه را با شرکت بزرگان چند صنف و مدیریت علما می دانست.
امام می دیدند که استعمارگران، از جمله انگلیس در زمان مشروطه آمدند و به مردم ایران و شخصیت های سیاسی و مذهبی جامعه، نگاه تحقیرآمیز داشتند.

سرانجام به حاکم مستبدی به نام رضاخان رسیدیم که مردم فریبی داشت و در عزاداری ها گِل به سر و صورتش می مالید. کسی که آنگونه عزاداری می کرد سرانجام ذات خود را نشان داد و روضه خوانی ها را بست، حوزه ها را تعطیل کرد و روحانیت را خلع لباس و منزوی نمود.
گاهی امام در جلسات از خاطرات دوران جوانی می گفت که چگونه ماموران رضاخانی مردم را آزار می دادند. برخورد با حجاب نمونه بارز اقدامات دین ستیزی و مخالفت با فرهنگ اجتماعی مردم ایران بود که این پدر و پسر در پهلوی اول و دوم می خواستند جامعه را از دین و دینداران خالی کنند و این نقطه آغاز مبارزات امام خمینی با استبداد و استعمار بود. قطعاً ظلم ها و ستم های دوران دیکتاتوری رضاخان و محمدرضا شاه بر امام خمینی(س) تلخی های بی شماری ایجاد می کرد که با روح لطیف ایشان همخوانی نداشت.
امام خمینی(س) تمام علوم مربوط به حوزه اسلام بخصوص عرفان را به خوبی فرا گرفته بودند و حقیقتاً خدا را با عظمت در وجودشان می دیدند. به راهی که می خواستند بروند ایمان کامل داشتند و جامعه، حکومت و توده مردم را به خوبی می شناختند.
بازگشت امام خمینی(س) به ایران در سال 57 در شرایطی بود که قلب ملت ایران برای ورود امام راحل به کشور می تپید، ایشان با آرامش و اطمینان خاطر از کشورهای که عوامل دشمن در آنها وجود داشت بدون هیچ گونه هراسی عبور کرده و این همان عرفان واقعی و عظمت خداست.
فقاهت بسیار قوی و همه جانبه، تیزبینی و دوراندیشی از دیگر ویژگی های برجسته امام است . ایشان مسائل را در افق دور تحلیل می کردند و اخطارهایی می دادند که سالها بعد متوجه آنها می شدیم.
امام خمینی(س) به لحاظ تفکر کاملاً دارای شخصیتی معتدل بودند، نظر اعتدالی ایشان برگرفته از تعلیمات دینی است چرا که قرآن را به خوبی می شناختند و اعتدال در زندگی شخصی ایشان کاملاً مشهود بود. هیچ وقت حتی در زمان هشت سال دفاع مقدس از امام راحل افراط ندیدیم و در شرایطی که عراق کشور ما را بمباران شیمیایی می کرد، ایشان اجازه این کار را در مناطق مسکونی به ما نمی دادند.
سخنرانی های ایشان مملو از کلمات وحدت و اتحاد است. این وحدت در مسلمانان می تواند وزنه بزرگی در دنیا باشد و بیشترین رأی را در مجامع بین المللی بوجود آورد، ولی تفرقه نمی گذارد. این تفرقه نتیجه استبداد، افراط و تندروی و سلطه اجانب است که گرفتاری مسلمانان را تشدید می کند.

مشترکات مسلمانان خیلی زیاد و اختلافات هم کم است. منابع مسلمانان برای همه کشورهای اسلامی کافی است، امیدواریم افکار و رفتار امام دریچه ای باز کند تا جوانان با هم وحدت داشته باشند تا جامعه اسلامی از خطر زورگویان و چپاولگران حفظ شود.


منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی

. انتهای پیام /*