همراه با امام در مناجات/ 3

پرتال امام خمینی(س): با سیرى کوتاه در مناجات ‏هاى حضرت امام خمینی(س)، روشن مى‏ شود که تمامى آنها با اطمینان نفسانى و وقار وشوق باطنى و بر کنار از تصرّفات و نفوذ شیطانى و در کمال اخلاص و تابعیت محض از رضاى الهى بیان شده ‏اند.

با توجه به ایام ارشمند ماه مبارک رمضان که در آن قرار داریم، هر روز گوشه ای از مناجات و دعاهاى امام بزرگوار را با هم مرور می کنیم به این امید که روحمان جلا یابد و حلقه ارتباط بنده و معبود تنگتر گردد.

بار الها! ما از مقامات اولیا و مدارج اصفیا و کمال مخلصین و سلوک سالکین، حَظى جز الفاظى چند نداریم، و از جمیع مقامات به قیل و قال قناعت نمودیم که نه از آن کیفیتى حاصل شود، نه حال. بارخدایا! حبّ دنیا و تعلّقات آن، ما را از بارگاه قدس و محفل انس تو محجوب نموده، مگر تو به لطف خفّى خود از ما افتادگان دستگیرى فرمایى و جبران ماسبق را فرمایى تا بلکه از خواب غفلت انگیخته شده راهى به محضر قدس پیدا کنیم.[1]

بار الها! تو خود را به رحمت و رحمانیّت به ما معرفى فرمودى و ما تو را به فضل و رحمت شناختیم. تو فرمودى در کتاب بزرگ خود «إنَّ اللّه‏ یغفِرُ الذُنُبَ جمیعاً»[2]. چشم‏داشت ما به رحمت ‏هاى تو است و از خود و کرده‏ هاى خود مأیوسیم. ما چه هستیم که با عمل به درگاه تو بیاییم

 وَحَمْلُ الزّادِ أَقبَحُ کُلِّ شیءٍ                                             إذا کانَ الوفُودُ على الکریم

 بار الها! ما به امانت تو خیانت کردیم، و فطرت اللّه‏ را به تصرّف شیطان پلید دادیم، و از فطرت الهیّه محجوب شدیم و ترسم که کم‏کم، با این سیر طبیعى و سلوک شیطانى، از فطرت الهى یکسره بیرون آییم، و خانه را یکجا به تصرّف شیطان و جنود آن و جهل و جنود آن دهیم.