پرتال امام خمینی(س)؛ با سیرى کوتاه در مناجات هاى حضرت امام خمینی(س)، روشن مى شود که تمامى آنها بااطمینان نفسانى و وقار وشوق باطنى و بر کنار از تصرّفات و نفوذ شیطانى ودر کمال اخلاص و تابعیت محض از رضاى الهى بیان شده اند. با توجه به ایام ارشمند ماه مبارک رمضان که در آن قرار داریم، هر روز گوشه ای از مناجات و دعاهاى امام بزرگوار را با هم مرور می کنیم به این امید که روحمان جلا یابد و حلقه ارتباط بنده و معبود تنگتر گردد.
«بارالها، ما ضعیف و ناتوانیم، تو به فضل خود ما را از شرک جلى و خفى حفظ فرما؛ و از تبعیت هواهاى نفسانى، که خود شرک است، نجات مرحمت فرما؛ و به حقیقت توحید و یکتاپرستى و یکتاخواهى هدایت فرما؛ و اسلام، این دین توحید و یکتاپرستى و یکتاخواهى، را در سراسر جهان پرتوافکن نما، و بیرقهاى کفر و شرک و نفاق را سرنگون فرما؛ و مسلمین را به وظایف اسلامى- انسانى خویش هدایت کن؛ و بلاد مسلمین و مستضعفین را از شرّ مستکبرین و جهانخواران محفوظ دار» .[1]
«بار الها! این چه سعادت عظیمى است که نصیب بندگان خاص خود (شهیدان) فرمودى که ما از آن محرومیم...؛ «یٰالیتَنى کُنتُ مَعَهُم فَأفُوُز فُوزاً عَظیماً».[2]
بار الها! ما تو را به این نعمتها که نصیب ما فرمودى و ما را از کید و خیانت بدخواهان به وسیلۀ جوانان عاشق خود حفظ فرمودى، شکر مى کنیم و از عهدۀ آن بر نمى آییم.[3]
[1] صحیفه امام، ج18، ص 149.
[2]همان ، ج17، ص: 135
منبع: الهی نامه، به کوشش علی کاظمی وردنجانی، صص 25 و 26
.
انتهای پیام /*