دکتر علی محمد حاضری، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، طی سخنانی در اجلاسیه مدرسان درس وصیت نامه سیاسی الهی امام خمینی(س) که عصر دوشنبه در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی و با حضور یادگار امام برگزار شد، گفت: امیدوارم این جلسات کمک کند تا مأموریت ابلاغ وصایای امام خمینی (س) به نسل جدید با قوت بیشتری انجام شود. اصولا وصیت نامه هر شخصی زمانی موضوعیت پیدا می‌کند که وصیت شونده برای وصیت کننده اهمیت و ارزش و اعتبار قائل شود. زمانی سفارش فرد مهم است که آن فرد نزد شما محبوب باشد و اگر به گونه ای در ذهن شما باشد که اعتبار نداشته باشد وصایا مهم تلقی نمی شود.
وی ادامه داد: امام در موقعیتی نظر و اندیشه اش مورد توجه واقع شد و مورد احترام قرار گرفت که اسلام در دانشگاه مرده بود. اگر امروز بخواهیم وصیت امام را منتقل کنیم باید تصویر امام همان تصویر جذاب و مورد توجه جوانان باشد چراکه اگر امام شبهه‌ناک، شریک مظالم و توجیه کننده اقدامات ناپسند باشد، این درس در نزد جوانان به گونه‌ای مطرح می شود که حداکثر از آن نمره بگیرند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: باید توجه کنیم که امام در دهه 1320 که اولین آثار سیاسی و اجتماعی اش ظاهر شد تا پیروزی انقلاب و زمانی که به عنوان رهبر مطرح شد با چه روش هایی مقبول دانشگاهیان بود و این افراد چه نگاهی به امام داشتند. اولین سندی که در حوزه سیاسی و اجتماعی از امام وجود دارد در کتابخانه وزیری یزد است و در آن تاکید امام بر بحث مبارزه است. درواقع اولین موضع امام نگاهی جسورانه بود نه فرو رفتن و فرو رفتن در لباس پرهیز و انزوا.
وی افزود: دعوت به مبارزه دو گونه است؛ نخست، خشونت آمیز و برای پیشبرد مقاصد که در آن مبارزه مسلحانه اتفاق می افتد و دیگری تکیه بر استدلال و برهان است. دعوت امام در این مورد مختص به نوع دوم است.
حاضری در ادامه به سال های پس از شهریور 1320 و برداشته شدن خفقان رضاشاهی اشاره کرد و اظهار داشت: همه نیروها احساس آزادی کردند و درواقع این دهه عرصه به میدان آمدن همه نیروها بود.
وی با اشاره به گرایش ها و دیدگاه ها در این مقطع گفت: در حوزه مذهب سه گرایش داشتیم؛ نخست، گروهی که به دلیل سرخوردگی از مداخله در سیاست در دوره مشروطه از فعالیت های سیاسی پرهیز کردند و درحقیقت هیئت های عزاداری و جلسات قرآنی و همان چیزهایی را که رضاشاه نقد کرده بود دوباره احیا کردند. دوم نگاه سیاسی است و توجه به این نکته که دیانت بدون عطف به قدرت محقق نمی شود و نمی توان سیاست را واگذار کرد. افراد طرفدار این نحله از این قضایا استفاده می کردند و در نقد مذهب قلم فرسایی می کردند و درواقع با جسارت و میدان داری بیشتر وارد صحنه شده بودند. البته باید این نکته را متذکر شوم که این دو مشی تاریخی نیستند و گاه امروز هم وجود آنها احساس می شوند.
حاضری درباره نگاه و گرایش سوم نیز گفت: گرایش سوم رویکرد پاسخ دادن و افشا بود. این رویکرد به نحوی است که به طور مثال تمام مسیرهای تلاش برای حفظ دیانت فرزندان را در نظر بگیریم و با بالا بردن تفکر و اندیشه آنها آنچه تصور می کنیم غلط است را افشا کنیم. کتاب کشف الاسرار امام خمینی(س) نماد انتخاب این نوع استراتژی است.
وی با اشاره به یادداشتی در صحیفه امام خمینی(س) ادامه داد: در جلد سوم صحیفه و در صفحه 45 نامه امام به حمید روحانی آورده شده است که در آن امام به وی اشاره می کند که من صلاح ندیدم در مقاله شما از جریان ادم کشی ها دفاعی صورت بگیرد. در پاورقی این نوشته پاسخ حمید روحانی آورده شده است که وی می گوید مقاله ای در دفاع از جریان سیاسی- مذهبی دهه 20 و 30 بود که نظر امام در این خصوص مساعد نبود و ما از چاپ آن خودداری کردیم و ایشان چاپ مطلب در حمایت از این جریان را هم درست ندانستند.
حاضری یادآور شد: ما این سوابق را از امام سراغ داریم و باید نکته دیگری را درخصوص شخصیت ایشان ذکر کنم. امام در تمام دوران فعالیت خود 121 مورد ارتباط با جمع داشتند که از این تعدا 34 مورد در حضور طلاب و علما بوده است، 12 مورد با روحانیون و مردم، 6 مورد با بازاریان و اصناف، 4 مورد با بازاریان و طلاب و در 37 مورد ارتباط ایشان با عموم مردم بوده است. در این مجموعه و در دوران مبارزه، 28 مورد ارتباط امام و تلاش برای جذب دانشجویان بوده است. درحقیقت حلقه اصلی ارتباط امام با دانشگاه هاست.
این استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل اجتماعی تأکید کرد: امام در دوره ای با دانشگاهیان ارتباط دارد که نظام رسمی حاکم بر دانشگاه ها سکولاریسم و ایدئولوژی های ضد اسلام است و تعداد بچه مسلمان ها از یک دست تجاوز نمی کند. گل سرسبد این بچه مسلمانان هم امثال بازرگان، سحابی، قطب زاده و ... هستند که اکنون ما درمورد آنها حرف و حدیث داریم. امام با همین قشر ارتباط برقرار می کند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی اظهار داشت: در سفارش امام به آقای فلسفی ذکر شده است که میزان خسارت مسلمین تاکنون به دلیل جهالت و عدم شناخت دنیا و یا خودخواهی است. امام در سال 1327 این نگاه را بیان می کند و امام در این رابطه توجه خود را معطوف به نسلی می کند که به او و روحانیت آگاهی بدهد. در سال های بعد، امام از آیت الله خوانساری گلایه می کند و بیان می دارد در مسجد حداکثر چند هزار بازاری شرکت می کند و شما باید بدانید دولت از دیانت این افراد و دعا و نفرین آنها نمی ترسد، افرادی که موجب نگرانی دولت می شوند مردم فعال و آگاه و در حقیقت دانشگاهیان هستند.
حاضری تاکید کرد: نخستین دیدار امام به طور مشخص با انجمن اسلامی دانشجویان بود و در این جلسه در پاسخ به سوالات دانشجویان تاکید می کند که من به هیچ عنوان با اصلاحات ارضی مخالف نیستم. درحقیقت باید گفت جامعه دانشجویی آن روز نمی توانست از نظامی که طرفدار ارباب رعیتی باشد دفاع کند. امام به روحانیان هم تاکید کرد که اصلاحات ارضی پاشنه آشیل شماست و باید به آن توجه کنید. همچنین زمانی که دانشجویان درخصوص شرکت زن ها در انتخابات جویا می شوند امام در پاسخ می گویند قطعا مراد ما رای دادن زن ها نیست و آن را خلاف شرع نمی دانیم اما رای دادن به زن ها و شرکت آنها در مجلس را با توجه به وضعیت کشور مفسده می دانیم. در حقیقت این مشی امام باعث شد ایشان از سال 1340 مرجع مطلوب جوانان تلقی شوند.
وی ادامه داد: اسلامی که امام ارائه می داد بر چهار پایه ای استوار بود که ایدئولوژی های مختلف بر آن تاکید داشتند؛ نخست، علم خواهی و خردگرایی بود، دومین مورد آزادی خواهی و نفی استبداد بود، سومین پایه استقلال خواهی و نفی سلطه بیگانه بود و آخرین مورد عدالت خواهی و دفاع از رفاه عمومی بود. امام در تمام این سال ها اسلامی را ترویج کرد که تمام عناصر مطلوب ایدئولوژی ها و آنچه مردم در پی آن بودند در آن وجود داشت.
حاضری در پایان تاکید کرد: امروز بیش از 30 سال از انقلاب می گذرد و باید بگویم برخی نگاه ها به دانشگاهیان تحقیرآمیز است و رفتار با این قشر گاها درست نبوده است. باید تاکید کنم که مردم اسلام را می خواهند اما اسلامی که سازگار با ارزش های خرد جمعی باشد. درس وصیت نامه امام خمینی(س) باید مروج امامی باشد که برای دانشجو جذاب باشد.
منبع: جماران
.
انتهای پیام /*