همزمان با افزایش تولید و بهای نفت از سال 1350 به بعد، شاه که احساس قدرت بیشتری می‌کرد به قلع و قمع مخالفان شدت بخشید و به خرید تجهیزات نظامی و کالاهای مصرفی آمریکا و ایجاد پایگاه‌های متعدد نظامی برای آمریکا و افزایش روابط تجاری ـ نظامی با اسرائیل به نحو جنون‌آمیزی سرعت بخشید و سرمست و مغرور از قدرت، با جشن‌های بی‌سابقه و افسانه‌ای با عنوان «دو هزار و پانصدمین سال سلطنت شاهان ایران» با حضور سران بسیاری از کشورها، هزینه‌های گزاف بر ملت تحمیل کرد.

امام خمینی(س) پیش از برگزاری این جشن، در تاریخ 1 /4 /1350، این جشن‌های تحمیلی را محکوم کرده و از عقب‌ماندگی کشور و واقعیت‌های تلخ حاکم بر جامعه ایران پرده برداشته بود.

«بازار ایران را دارند الآن چپاول مى‏ کنند که یک  مقدارى‏ اش را خرج این جشن مفتضحانه بکنند، باقى ‏اش را هم خودشان مصرف کنند یا مأمورین مصرف کنند. سرمایه‏ هاى مردم و مسلمین بیچاره را  صرف این مى‏ کنند و از بودجه خودِ مملکت چقدرها، چقدر میلیون ها، دهها میلیون خرج یک همچو ملعبه‏ اى، یک همچو مضحکه‏اى مى‏ کنند. براى چه؟ براى هواى نفس. همین که گفته بشود که ما آنیم که جشن گرفتیم.»  (صحیفه امام، ج2، ص 364)

ایشان در ادامه سخنانشان در همان روز روحانیون را به اعتراض دسته جمعى به جشنهاى 2500 ساله‏ فراخوانده بودند:

«وظیفه خودم مى‏ دانم که تذکر به شما بدهم [و] تا آن اندازه که صداى من مى ‏رسد فریاد کنم، تا آن اندازه ‏اى که قلم من مى ‏رسد بنویسم منتشر کنم. اگر آقایان هم صلاح دانستند، این امت اسلامى را امت خودشان دانستند، شیعه خودشان دانستند، آنها هم بکنند. اگر صلاح ندانستند ان شاء اللَّه خداوند حفظشان کند. گرفتاری هاى ما اینهاست. من چه بکنم؟ من حالا به شما اخلاق بگویم؟! اساس مسلمین و اسلام را دارند از بین مى ‏برند، من براى شما حالا بنشینم تهذیب نفس بگویم؟! مهذب نیستم که در فکر نیستم؛ اگر مهذب بودیم در فکر بودیم.
شماها راه دارید و آن این است که یکى یک کاغذ بنویسید. کاغذ که این قدر تمبرش، پولش زیاد نیست؛ و لو مئونه شما کم است لکن یک کاغذ براى خاطر خدا بنویسید به حکومت ایران به اینکه آقا! این جشن را دست از آن بردار. مردم گرسنه ‏اند؛ گرسنه ‏ها را سیر کنید. از آقایان خواهش کنید که آنها هم خواهش کنند. من نمى ‏گویم آنها صحبت بکنند؛ آنها هم خواهش کنند؛ به طور تمنا و خواهش. بخواهید از آقایان، از افاضل اینجا، از علماى اینجا و از مراجع اینجا که آقا نصیحت کنید این حکومت را. این دارد پدر مردم‏ را درمى ‏آورد؛ و اگر به این افسارگسیختگى باشد مصیبت هاى بعد بالاتر است. هر روز اینها کار درست مى‏ کنند. کارشناس دارند براى اینکه ایجاد کنند یک مطلبى را. هر روز جشن درست مى‏ کنند و هر روز بساط درست مى ‏کنند. آنى که در ذهن من و شما نمى‏ آید بعدها درست مى ‏کنند اینها. اگر اعتراض بشود، خواهش بشود، تمنا بشود، به ممالک دیگر اسلام، به اینهایى که مى ‏خواهند در این جشن زهر مارى شرکت کنند و در خون ملت ایران شرکت کنند، به اینها نوشته بشود که آقا نروید در این جشن؛ این جشنْ جشن کثیفى است، نروید در این جشن، شاید تأثیر بکند. به این ممالک اسلامى بگویید که نروید در این جشنى که اسرائیل دارد بساط جشنش را بپا مى ‏کند و درست مى‏ کند. کارشناس هاى اسرائیل در اطراف شیراز دارند بساط جشن را درست مى‏ کنند. در این جشنى که کارشناس هاى اسرائیل دارند این عمل را مى ‏کنند، نروید. (صحیفه امام، ج‏2، ص: 368 و 369)

ایشان همچنین در روز 5 فروردین 1352 در پیامی دیگر به روحانیون، دانشگاهیان، بازاریان، دهقانان و سایر طبقات‏ فرمودند:

«به دوستان عزیزم، طبقه جوان روحانى، دانشگاهى، بازارى، دهقان و سایر طبقات پس از ابلاغ سلام تذکر دهید نیروهایى که خداوند تعالى به شما عطا فرموده در راه رضاى او صرف کنید. شما اکنون داراى نیروى عظیم جوانى هستید؛ نیرویى که مى ‏توانید اسلام و میهن خود را به اوج عظمت و سرفرازى رسانید و دست جنایتکاران را از ممالک اسلام و کشور خود قطع کنید؛ نیرویى که اگر در راه حق صرف شود ابدیت دارد و به قدرت لا یزال مى‏ پیوندد و اگر در بیهوده و شهوات هدر رود، در این عالمْ ذلت و بردگى و در آن عالمْ عقوبت و شرمسارى ببارآورد. بیدار شوید و خفتگان را بیدار کنید! زنده شوید و مردگان را حیات بخشید و در تحت پرچم توحید براى در هم پیچیدن دفتر استعمار سرخ و سیاه و خودفروختگان بى‏ارزش فداکارى کنید! این نفتخواران بى ‏شرف و عمال بى‏حیثیت آنها را از کشورهاى اسلامى بیرون ریزید همانند زباله‏ ها. از جشن هاى پایان ناپذیر آنها که در حقیقت چراغهایى است که در گورستان مى ‏افروزند دورى نمایید. امید است شما عزیزان من جشن مرگ استعمار و عمال آن را بزودى بگیرید؛ اگر ما پیران نبینیم شما جوانها ببینید. از نیروى لا یزال، وحدت نیروى عظیم مسلمین را خواستارم.»  (صحیفه امام، ج‏2، ص: 491)

بنیانگذار جمهوری اسلامی در روز 22 مهرماه همان سال و در سالگرد برگزاری جشن های 2500 ساله بار دیگر در پیامی این جشن را محکوم کردند و بیان داشتند:

«در این موقع که آتش جنگ بین مسلمین و کفار صهیونیست شعله ور است و ملت اسلام براى احقاق حق خود از اسرائیل غاصب، جان بر کف نهاده در میدان هاى نبرد فداکارى مى ‏کنند، به امر شاه، دولت ایران به مناسبت سالروز جشن 2500 ساله در سراسر کشور جشن بپا کرده است؛ جشن براى شاهان خونخوارى که نمونه آنان امروز مشهود است. مسلمین براى مجد و عظمت اسلام و آزادى فلسطین در خاک و خون مى‏ غلتند ولى شاه ایران براى رژیم مبتذل شاهنشاهى جشن و سرور بپا مى‏ کند. (صحیفه امام، ج‏3، ص: 5)

. انتهای پیام /*