ماه مبارک رمضان و مهمانى خداوند متعال
ماه مبارک رمضان نزدیک شد و در این ماه مبارک خودتان را تقویت کنید به قوّتهاى روحانى. در یک حدیثى است که پیغمبر اکرم فرمودند که ماه رمضان آمد، اقبال کرد، آمد. در ضمنش مىفرمایند که دُعیتُم الى ضیافَةِ اللَّه. ضیافتهاى خدا با ضیافتهاى مردم این است فرقش که وقتى شما را یک اشخاصى دعوت بکنند به یک مهمانى، وقتى بروید در آن مهمانى به حسب فراخور حال، یک چیزهایى براى خوردنى و یک چیزهایى براى تفریح و این چیزهاست. ضیافت خدا در ماه رمضان یک شعبهاش روزه است، آن ضیافت خداست؛ یک شعبهاش روزه است و یک امر مهمش که مائده غیبى و آسمانى است قرآن است. شما دعوت شدهاید به مهمانى خدا و شما در ماه رمضان مهمان خدا هستید. مهماندار شما، شما را وادار کرده است به اینکه روزه بگیرید. این راههایى که به دنیا باز است و شهوات است، اینها را سدش کنید تا مهیا بشوید براى لیلة القدر. ماه شعبان مقدمه است براى ماه مبارک رمضان که مردم مهیا بشوند براى ورود در ماه مبارک رمضان و ورود در «ضیافة اللَّه». شما وقتى که مىخواهید به مهمانى بروید خوب، یک وضع دیگرى- غالباً البته-، یک وضع دیگرى خودتان را درست مىکنید. لباسى تغییر مىدهید و یک طور دیگرى وارد مىشوید. آن طورى که در خانه هستید یک تغییرى مىدهید. ماه شعبان براى این است که همان مهیا بودنى که مىخواهید مهمانى بروید، خودتان را مهیا مىکنید و سر و ظاهرتان را، سر و صورتتان را یک قدرى فرق مىگذارید با آن وقتى که در خانه هستید. در ضیافت خدا، ماه شعبان براى مهیا کردن این افراد است، مهیا کردن مسلمین است براى ضیافت خدا، ادبش آن مناجات شعبانیه است. من ندیدهام در ادعیه، دعایى را که گفته شده باشد همه امامها این دعا را مىخواندند، در دعاى شعبانیه این هست؛ اما من یادم نیست که در یک دعاى دیگرى دیده باشم که همه ائمه این را مىخواندند. این مناجات شعبانیه براى این است که شما را، همه را مهیا کند براى «ضیافة اللَّه».
تقویت روح و رسیدن به اوج کمالات در ادعیه ائمه (ع)
این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصاً در ماه مبارک شعبان اینها مقدمه و آرایشى است که انسان به حسب قلب خودش مىکند براى اینکه مهیا بشود برود مهمانى؛ مهمانى خدا، مهمانىاى که در آنجا سفرهاى که پهن کرده است قرآن مجید است و محلى که در آنجا ضیافت مىکند مهمش «لیلة القدر» است و ضیافتى که مىکند ضیافت تنزیهى و ضیافت اثباتى و تعلیمى [است]. نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به مجاهده، به ادعیه مهیا مىکند تا برسند به آن سفرهاى که از آن باید استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است که قرآن در آن نازل شده است.
ورود به مهمانى الهى
اگر ما در این ضیافت خدا، در این سفرهاى که خداى تبارک و تعالى افراشته است براى همه، اگر ما در اینجا موفق بشویم به اینکه راهمان بدهند در این میهمانخانه بزرگ الهى، جلویمان را نگیرند- شیاطین ایستادهاند که راه را نگذارند برویم، جلو گیرند- اگر راهمان بدهند به این ضیافت ممکن است که راهى پیدا بکنیم به آنکه راه انسان است. همه راههاى دیگر غلط است، راههاى حیوانى است. انسان یک اعجوبهاى است که هم در او حیوانیت هست، حیوانى شهوى الى غیر متناهى و هم در او شیطنت هست الى غیر متناهى. یک موجودى است همه ابعادش غیر متناهى است؛ از هر راهى که برود آخر ندارد، هر راهى که برود هیچ آخر ندارد و راهها همه غلط، همه اشتباه، همه منتهى به جهنم مىشود الّا صراط مستقیم؛ آنى که راه انسان است. اگر راهمان بدهند در این «ضیافة اللَّه» و مستعد شده باشیم که وارد بشویم در این ضیافت خدا و در این ماه مبارک، امید است که ان شاء اللَّه یک هدایتى شامل حالمان بشود. خودتان را تقویت کنید در این ماه مبارک، مهیا بشوید براى همه پیشامدها. در عین حالى که معنویات بود آنچه مىخواستند، لکن با قوّت معنویات اعوجاجهایى که در بشر بود و در این قدرتهاى بزرگ بود، این اعوجاجها را مىخواستند مرتفع کنند. یک چوپان با عصایش پامىشد مىرفت فرعون و آن بساط فرعونى را مىرفت دعوت مىکرد که بیا مسلمان شو، بیا آدم شو. یک صغیر یتیم چوپان زاده یا چوپان از حجاز پامىشود همه دولتها را دعوت مىکند که بیایید آدم بشوید؛ براى این است که آدم کنند همه را. مقصد این است که ماها آدم بشویم و مع الأسف، مشکل است. یک مثلى هست که مىگفتند که ملّا شدن چه آسان، آدم شدن چه مشکل. مرحوم شیخ ما- رحمه اللَّه- مرحوم آشیخ عبد الکریم - رحمه اللَّه- مىفرمود که ملّا شدن چه مشکل، آدم شدن محال است، مثل محال مىماند. انبیا آمده بودند که این محال را جامه عمل به آن بپوشند. این قدر دست و پا نزنید این طرف و آن طرف بروید. شما خدا را مىخواهید، بروید دنبال همان که مىخواهید. فطرت شما توجه به خدا دارد، خودتان متوجه نیستید. همه فطرتها توجه به خدا دارد. این ماه رمضان و هر ماه رمضان دیگرى مهیا کنید خودتان را. در این روز آخر- فرضاً- آخر شعبان است شاید، بیشتر مهیا کنید و مهیا کنیم خودمان را براى ورود در «ضیافة اللَّه»؛ در مهمانى خدا که ان شاء اللَّه با سلامت نفْس، با نور هدایت خداى تبارک و تعالى وارد بشویم در این ماه عزیز معظم و فرق بکنیم. در این ماه فرق داشته باشیم با سایر ماهها و دنبال این باشیم که ان شاء اللَّه «لیلة القدر» را دریابیم، برکات «لیلة القدر» را که قرآن در آن نازل شده است، همه سعادت عالَم در آن شب نازل شده است و از این جهت، از همه شبهاى عالَم بالاتر است، این را بتوانیم ادراک بکنیم، درک بکنیم. خداوند ان شاء اللَّه، شماها را توفیق بدهد که با سلامت و سعادت وارد در «ضیافة اللَّه» بشوید و از آن مائدههاى آسمانى که قرآن و ادعیه است ان شاء اللَّه، همهمان مستفیض بشویم و با یک روح سالمى وارد بشویم و «لیلة القدر» [را] هم دریابیم، سَلامٌ هِىَ حَتّى مَطْلَعِ الفَجْر.
منبع: صحیفه امام، ج13، ص: 31 تا 36
.
انتهای پیام /*