امام خمینی در هنگام مهاجرت از عراق به پاریس در 14 مهرماه سال 1357 با ارسال پیامی از نجف به ملت ایران این موضوع را اعلام کردند و فرمودند «من مى بایست با مصیبت هاى شما قدم به قدم همراه و آنچه شما دیده اید دیده باشم؛ مع الأسف نتوانستم در بین شما باشم و آنچه شما لمس کردید بکنم لکن از این راه دور، چشمم به شما روشن و قلبم براى امت اسلامى مى تپد.» متن پیام حضرت امام بدین شرح است:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
3 ذى القعدة الحرام 98
سلام و تحیت بر برادران غیور ایرانى که براى رهایى از حکومت طاغوت و خاتمه دادن به چپاول غارتگران بین المللى و نفتخواران بپاخاستهاند. درود بر مسلمانان بیدارى که از حملههاى پى در پى دژخیمان شاه، هراس به خود راه نداده و راه اسلام و شهداى مجاهد حق را در پیش گرفته و اساس ستمگران را متزلزل نموده و با تظاهرات مردانه خود پشت استعمارگران مفتخوار را به لرزه درآوردهاند.
اکنون که من- به ناچار- باید ترک جوار مولا امیر المؤمنین- علیه السلام- را نمایم و در کشورهاى اسلامى، دست خود را براى خدمت به شما ملت محروم- که مورد هجوم همه جانبه اجانب و وابستگان به آنان هستید- باز نمىبینم و از ورود به کویت با داشتن اجازه ممانعت نمودند، به سوى فرانسه پرواز مىکنم. پیش من مکان معینى مطرح نیست؛ عمل به تکلیف الهى مطرح است، مصالح عالیه اسلام و مسلمین مطرح است. ما و شما امروز که نهضت اسلامى به مرتبه بسیار حساس رسیده است مسئول هستیم؛ اسلام از ما انتظار دارد. چشم جهانیان امروز به سوى شما ملت غیور دوخته شده. دولتهاى استفاده طلب به مطالعه روحیه و مقدار پشتکار ملت ما پرداختهاند. شما مردان و زنان تاریخ باید پایدارى در راه کوبیدن ستمکاران و دفاع از حق را به جهانیان و نسلهاى آینده ثابت کنید.
من در حال گرفتاریها و اشتغالات اخیر، اخبار ایران و قیامهاى پى در پى نقاط مختلفه را مثل کرمانشاه و بعض مناطق کردستان و قتلهایى که به دست دژخیمان شاه واقع شده مىشنیدم، و هم متأثر و متأسف بوده و هستم و هم امیدوار و سربلند؛ امیدوار به شجاعت ملت بزرگ، و سربلند از فداکارى آنان در راه اسلام و مستضعفین. سربلند باد ملتى که با فداکارى خود قدم در راه پیروزى حق برداشت و سدهاى مانع از آن را یکى پس از دیگرى شکست! پیروز باد رادمردانى که با خون خود عزت بر باد رفته را بازگرفت و عظمت پایمال شده به دست سلاطین ستمگر را باز یافت! من وقتى مطالعه روحیه مردان و زنانِ جوانْ از دست داده را مىکنم که شجاعانه در مقابل مصایب ایستادگى کرده و مىکنند، براى خود احساس شرمندگى مىکنم. من مىبایست با مصیبتهاى شما قدم به قدم همراه و آنچه شما دیدهاید دیده باشم؛ مع الأسف نتوانستم در بین شما باشم و آنچه شما لمس کردید بکنم لکن از این راه دور، چشمم به شما روشن و قلبم براى امت اسلامى مىتپد. از خداوند تعالى عظمت اسلام و مسلمین و کوتاه شدن دست اجانب و وابستگان آنان را مسألت مىنمایم.
روح اللَّه الموسوی الخمینى
(صحیفه امام، ج3، ص: 481 و 482)
.
انتهای پیام /*