به گزارش پرتال امام خمینی به نقل از خبرگزاری مهر، محمد گلریز، خواننده اشعار انقلابی در حاشیه مراسم نکوداشت حمید سبزواری گفت: طبیعتا و با توجه به شرایطی که به تبع وقوع انقلاب در کشور جریان داشت، باید اشعاری در این زمینه سروده می‌شد و باید این اشعار خوانده می‌شدند. فکر می‌کنم باید در هر موقعیت و مناسبتی هم این اشعار را اجرا کنیم. بیشترین شعرهایی هم که من در آن‌سال‌ها خواندم از استاد حمید سبزواری، زنده‌یاد شاهرخی، علی معلم، مشفق کاشانی و دیگر شاعرانی بود که در متن حوادث انقلاب بوده‌اند. البته پیشتاز این شاعران استاد سبزواری بود و بعد از ایشان هم مرحوم شاهرخی بود که خدمات شایانی به شعر انقلاب کرد.
وی درباره اشعار انقلابی حمید سبزواری گفت: اشعار استاد سبزواری، واژه‌های بسیار متفاوتی داشت. یکی از ویژگی‌های اشعار ایشان این است که همه مقاطع تاریخی انقلاب را می‌پوشاند و به اصطلاح مستغرق می‌کند. برای هر اتفاقی که در سال‌های انقلاب می‌افتاد، استاد سبزواری شعری در آستین داشت. واقعا اشعار استاد از طراوت خاصی برخوردارند.
این خواننده سرودهای انقلابی اضافه کرد: عزیزان دیگری هم بودند و هستند که شعر انقلاب می‌گویند ولی شعر ایشان گویی با خود انقلاب عجین شده است. گویی استاد از قبل از انقلاب و هر اتفاق دیگری، آنها را پیش‌بینی می‌کرد. اگر بخواهم نمونه‌ای بیان کنم، باید به ماجرای رحلت حضرت امام(س) اشاره کنم که استاد سبزواری واقعا بداهه و بدون هیچ تمرکزی، شعر سرود.
گلریز ادامه داد: به یاد دارم که بعد از انتشار خبر رحلت امام خمینی(س)، به اتاق یکی از دوستان آهنگساز به نام آقای شکوهی رفتم و دیدم با تلفن صحبت می‌کند و همین‌طور اشک از چشمانش جاری است و زمزمه‌ای بر لب دارد. وقتی تلفنش به پایان رسید، پرسیدم آقای شکوهی برای چه گریه می‌کنی و این شعری که زمزمه می‌کنی چیست؟ به من این‌گونه پاسخ داد که استاد سبزواری همین الان فی‌البداهه شعر «دریغا... ببار از دیده دامن دامن ای اشک» را سرود. گویی استاد از قبل لغات و واژه‌ها را مرتب کرده بود و اندوخته‌هایی در وجودش داشت که برای هر حادثه و اتفاقی به سرعت شعر می‌سرود.
.
انتهای پیام /*