صد سال پیش خورشید سواری از معبر شیری ستارگان گذشت و زمین را با نور ملکوتی خویش آذین بست؛ مسافری از سرزمین نور، از نسل سپیده، از سلالۀ مهرآوۀ هستی، از باغ پر بهار بانوی آفتاب، شاخۀ سرسبزی از شجرۀ طیّبۀ سیادت، فرزندی از بیت رسالت، پای به عرصۀ هستی گذاشت.