رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام خمینی(ره)، عنوان کتابی است مشتمل بر مقالات همایش"دیدگاههای امام خمینی درباره جهاد و مبارزه با تهدیدات دنیای معاصر". این همایش که در یکصدمین سالگرد میلاد رهبر کبیر انقلاب در شهر بیروت برگزار گردید، بررسی موضوعاتی مانند اندیشه جهاد و مبارزه در افکار امام خمینی؛ مفاهیم کلی و وظایف مسلمانان در برخورد با تهدیدات خارجی و مسائل داخلی جهان اسلام، دین و سیاست در اندیشه امام خمینی ( بررسی حوزه‌های نظری و عملی) ، نقش امام خمینی در بیداری مسلمانان جهان، فلسطین و قدس در اندیشه امام خمینی؛ اولویت‌های مبارزه، دیدگاههای امام خمینی درباره غرب و استکبار جهانی، نحوه برخورد و راههای مقابله با آن از مهمترین محورهای اصلی آن بوده است.
رهبر معظم انقلاب در فرازی از پیام نوروزیشان در آغاز سال 1378 فرمودند:
از مهمترین خصوصیات امسال این است که مصادف با صدمین سالولادت امام بزرگوار ماست. به همین مناسبت جا دارد که این سال را سال امام خمینی (رحمةاللَّه‌علیه) بدانیم و بنامیم. فقط هم نامیدن و عنوان، کافی نیست. باید ان‌شاءاللَّه همه سعی کنند شخصیت بزرگوار امام خمینی را با همان ابعاد عظیم، به درستی بشناسند و خصوصیات آن را ان‌شاءاللَّه در زندگی خود و زندگی ملت و عرض و طول معنوی کشور، اِعمال و پیاده کنند.
طبق ارزیابی من، امام بزرگوار ما مظهر تجدید حیات تاریخی ملت ایران است. ملت ایران در طول قرنهای متمادیِ گذشته - کهاگر خیلی هم به قدیم نرویم، در همین قرنهای اخیر - محکوم حاکمیت کسانی بود که اساس حکومت و مشروعیت آنها متّکی به زور بود؛ با زور و با راه انداختن کشتارها و حوادث خونین، بر سرِکار می‌آمدند. حکّام این کشور، مدّتی را با جبّاریت و استبداد و خودکامگی، زندگی می‌کردند. البته بعضی انسانهای باتوان و باعُرضه‌ای هم بودند که می‌توانستند در همان مدّت، لااقل اقتدار ملت ایران را به نحوی در میدانی از میدانها نشان دهند؛ ولی بعضی همین را هم نداشتند! بعد هم که از دنیا می‌رفتند، وُرّاث آنها - فرزند آنها، برادر یا برادرزاده آنها - بدون هیچ استحقاقی بر سرِ کار می‌آمدند؛ بدون این که مردم، هیچ نقشی در گزینش، در انتخاب و در خواستن و پذیرفتن و پسندیدن آنها داشته باشند. ملت ایران، قرنها این‌گونه زندگی کرده بود. آخرین آنها همین حکومت وابسته و فاسدی بود که با کودتا سرِکار آمد و در طول پنجاه و چند سال، با دیکتاتوری حکمرانی کرد و با چوب حراج زدن به هستی ملت ایران، سالهای آخر حکومت خود را گذراند.
امام بزرگوار، با فکر روشن و منش خردمندانه خود، با اراده و تصمیم قوی و قاطع خود، با روحیات و خصلتهای والای انسانی خود و با تعبّد و ایمان حقیقی به دین که در وجود او بود - با این چند خصوصیت ممتاز - توانست انعکاس دهنده آرزوهای مردم شود و فریاد مردم، ندا و خواست مردم را تجسّم و تبلور ببخشد. وقتی که مردم خواستهای خود را در وجود این مرد و در پیام او منعکس دیدند، به دنبال او حرکت کردند. این موج خروشان و این دریای عظیم و توفانی، توانست کارهای بزرگی بکند و ملت را از آن وضعیت نجات داد و ایران و ایرانی در مسیر جدیدی؛ در مسیر حضور مردم، انتخاب مردم، اهمیت دادن به خواست و عقیده و گرایش مردم، در اهمیت دادن به مصلحت و نفع و سود مردم و در مسیر ارزش بخشیدن به شخصیت و عزّت ملت ایران، قدم گذاشت و در این راه قدم برداشت. امام بزرگوار ما و جمهوری اسلامی - به فضل پروردگار - در همین راه پیش رفت.
امروز ملت ایران در دنیا ملت عزیزی است و در درون خود احساس توانایی و اقتدار و عزّت می‌کند. ملت ایران از تحقیر قدرتهای بزرگ و ظالم و سلطه‌گران خود را نجات داد. ملت ایران در مسیر ایجاد زندگی خوب و مطلوب و حیات طیّبه قرار گرفت. البته این مسیر، به‌سرعت و بی‌مانع طی نمی‌شود؛ اما اگر ملت ایران و برگزیدگانش - یعنی مسؤولان کشور - با همان خصوصیاتی کهامام بزرگوار ما مظهر آن بود، یعنی فکر روشن و روشِ خردمندانه، سپس اراده و تصمیم و عزم راسخ و قاطع و آن‌گاه خُلقیّات انسانی و والا و بالاخره تدیّن و تعبّد و ایمان دینی و اعتقاد راسخ به ارزشهای اسلامی و قرآنی - که این چهار خصوصیت، چهار خصوصیت ممتاز امام و راه امام بوده و ان‌شاءاللَّه خواهد بود - در همین مسیر حرکت کنند، ان‌شاءاللَّه به اهداف بزرگ خواهند رسید.