هر روز با امام / ۱۶ آبان / نگاهی به اتفاقات دوران حیات امام

در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم.

کد : 176774 | تاریخ : 16/08/1402

نجف اشرف، ۱۳۵۵_ نامه به آقای سید مرتضی پسندیده درباره وجوه شرعیه
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۱۷۷

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ پیام به ملت ایران به مناسبت روی کار آمدن دولت نظامی ازهاری
اهم پیام:
من گرچه می دانم که فریبکاریهای شاه و نرمش لفظی و ارعاب عملی او، در صفوف‏‎ ‎‏فشردۀ ملت بزرگ ما تأثیری ندارد، لکن در هر موقع و در هر پیشامد لازم می دانم‏‎ ‎‏تذکراتی به شما عزیزانم بدهم:‏
۱ـ هدف همان است که در سخنرانیها و اعلامیه های خود ذکر نموده ام:‏
الف) سرنگونی سلطنت پهلوی و رژیم منحوس شاهنشاهی؛‏
ب) به پا داشتن حکومت جمهوری اسلامی مبتنی بر ضوابط اسلام، متکی به آرای‏‎ ‎‏ملت.‏
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۳۴۹ - ۳۵۲

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ مصاحبه با خبرنگاران اروپایی (دولت نظامی ـ قیام مسلحانه)
اهم بیانات:
ما امیدواریم که شاه با همین نهضتی که به طرز فراگیر تمام ایران را گرفته است و کارمندان‏‎ ‎‏و کارکنان دستگاههای دولتی یکی پس از دیگری اعتصاب می کنند و در حال تعطیل و‏‎ ‎‏فلج کردن دستگاههای دولتی هستند، نتواند دیگر باقی بماند و به حیات خود ادامه دهد؛‏‎ ‎‏لکن اگر چنانچه احتیاج به قیام مسلحانه بیفتد، ممکن است ما در این امر تجدید نظر کنیم.‏‎ ‎‏و اسلام در صورت لزوم، برای حفظ کیان اسلام و مصالح ملت، قیام مسلحانه را در موقع‏‎ ‎‏خودش و مقتضیات خودش اجازه می دهد و خونریزی برای حفظ قوانین اسلام و برای‏‎ ‎‏حفظ مصالح ملت، راه اسلام است. و اما طرز حکومتی که ما پیشنهاد می کنیم، حکومت‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی است و اساسش بر آزادی و استقلال کشور، و عدل و تعدیل تمام‏‎ ‎‏دستگاههای دولتی است. و این در وقتی که عمل شود، دنیا خواهد دید که چیست.‏
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۳۵۳ - ۳۵۴

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ مصاحبه با خبرگزاری آسوشیتدپرس درباره دولت نظامی ازهاری و کمپ دیوید
اهم بیانات:
‏ ‏‏توطئۀ جدید شاه یعنی انتصاب دولت نظامی برای کشتار بیشتر و تسلیم مردم ایران‏‎ ‎‏است، که نه تنها راه برای شاه نیست، بلکه هم شاه و هم حامیان وی را در بن بست بدتری‏‎ ‎‏قرار می دهد.‏
‏‏موافقتنامۀ «کمپ دیوید» و نظایر آن، توطئه هایی برای مشروعیت بخشیدن به تجاوزات‏‎ ‎‏اسرائیل است که نتیجتاً شرایط را به نفع اسرائیل و به ضرر اعراب و فلسطینی ها تغییر داده‏‎ ‎‏است. چنین وضعیتی مورد قبول مردم منطقه نخواهد بود.‏
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۳۵۵ - ۳۵۶

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ مصاحبه با روزنامه هلندی «دی ولت کرانت»؛ (توبه شاه ـ رابطه با غرب)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۳۶۱ - ۳۶۵

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج (علما و رجال سیاسی در دوران پهلوی)
اهم بیانات:
در همان زمان یکی از اشتباهات این بود که مردم، یا آنهایی که باید مردم را آگاه‏‎ ‎‏کنند، پشتیبانی از «مدرس» نکردند. مدرس تنها مرد بزرگی بود که با او مقابله کرد و ایستاد‏‎ ‎‏و مخالفت کرد. و در مجلس هم بعضیها موافق با مدرس بودند، و بعضیها هم سرسخت‏‎ ‎‏مخالفت می کردند با مدرس. و در آن وقت، باز یک جناحهایی می توانستند که پشت سر‏‎ ‎‏مدرس را بگیرند و پشتیبانی کنند و اگر پشتیبانی کرده بودند، مدرس مردی بود که با منطق‏‎ ‎‏قوی و اطلاعات خوب و شجاعت و همۀ اینها موصوف بود و ممکن بود که در همان‏‎ ‎‏وقت شرّ این خانواده کنده بشود و نشد.‏
با یک ملت نمی شود که یک کار تحمیلی تا آخر بشود. چنانچه دیدیم که با نظامی‏‎ ‎‏نتوانستند این کار را بکنند. ایشان خیلی هم میل داشت، خیلی هم مایل بود که نظامیها‏‎ ‎‏قتل عام بکنند، اصلاً یک دو ـ سه میلیون جمعیت را بکشند لکن نمی شود، قضیه اینطور‏‎ ‎‏نیست. آن اربابها هم نمی توانند این کار را بکنند. حالا خیال کنید که ای! اگر این کار‏‎ ‎‏نشود، از آن طرف لشکر روس وارد می شود و از آن طرف لشکر امریکا وارد می شود و‏‎ ‎‏از آن طرف لشکر انگلیس وارد می شود، اینها شعر است حالا! یک ملت وقتی یک‏‎ ‎‏چیزی را نخواهند نمی شود؛ و حالا ملت نمی خواهد. یک ملت است. قضیۀ یک حزب و‏‎ ‎‏یک ـ نمی دانم ـ جبهه و یک ـ عرض بکنم ـ جمعیت نیست؛ یک ملت است که الآن‏‎ ‎‏می گوید نه. در مقابل «نه» ملت، نه سرنیزه کارگر است، نه تانک کارگر است، نه توپ‏‎ ‎‏کارگر است، نه تشرهای توخالی کارتر و نمی دانم کرملین! این حرفها نیست تو کار.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۳۶۶ - ۳۷۷

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای محمد علی رجایی به سمت وزیر آموزش و پرورش
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۰۴

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای حسن حبیبی به سمت وزیر فرهنگ و آموزش عالی
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۰۵

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای عزت الله سحابی به سمت سرپرست سازمان برنامه و بودجه
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۰۶


***


قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای مصطفی چمران به سمت وزیر دفاع ملی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۰۷

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای علی اکبر معین فر به سمت وزیر نفت
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۰۸

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب ناصر میناچی به سمت وزیر ارشاد ملی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۰۹


***


قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای داریوش فروهر به سمت وزیر مشاور
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۱۰


***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای محمود احمد زاده هروی به سمت وزیرصنایع ومعادن
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۱۱


***


قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای یوسف طاهری قزوینی به سمت وزیر راه وترابری
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۱۲


***


قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای رضا صدر به سمت وزیر بازرگانی
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۱۳


***


قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع دانشجویان دانشکده اقتصاد اصفهان (توطئه های امریکا)
اهم بیانات:
امریکا کردستان را آن جوری به هم می زند.‏‎ ‎‏تهران را آنطوری مغشوش می کند. و گاهی فرض کنید که دانشگاهها را به هم می زند، و‏‎ ‎‏گاهی تو خیابانها می ریزند، چه می کنند. او اینطور کار می کند.
بیدار بشوند ملت. و بیدار بشوند جوانهای ما. توجه داشته باشند به اینکه امریکا با‏‎ ‎‏سرنیزه نمی آید به میدان شما. با قلم می آید به میدان شما. با قوای انتظامی نمی آید به‏‎ ‎‏اینجا. با آن اشخاصی که دارد و دارد این امور را می گرداند به دست آنها، با آنها می آید‏‎ ‎‏به میدان ما.
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۱۴ – ۵۲۹


***


قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع بانوان «مجمع القرآن»؛ (عمل به قرآن برای سعادت جامعه)
‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۵۳۰ - ۵۳۶


***


جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع مسلمانان پاکستانی (سکوت مسلمین در مقابل تجاوزات عراق)
اهم بیانات:
آن چیزی که آنها می خواهند این است که مسلمین متفرق باشند و آنها حکومت کنند‏‎ ‎‏به این مسلمین، آنها تمام جوانهای ما را به تباهی بکشند، دانشگاههای ما را دانشگاههای‏‎ ‎‏استعماری قرار بدهند، اقتصاد ما را وابسته کنند، ارتش ما را وابسته کنند. آنها به ایران فقط‏‎ ‎‏نظر ندارند، آنها به همۀ بلاد مسلمین، به همۀ بلادی که تحت سلطۀ اسلام باید باشد آنها‏‎ ‎‏نظر دارند
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۳۳۷ - ۳۴۴


***


جماران، ۱۳۶۱_ سخنرانی در جمع اعضای کمیسیون های مجلس (رسالت و وظیفه مجلس اسلامی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۸۸


***

انتهای پیام /*