امام حسن عسکری (علیه السلام)
امام حسن عسکری (ع) در نگاه امام خمینی (س)
امام خمینی (س) همه ائمه معصوم (علیهم السّلام) را انسان کامل می داند و مستحب شمرده از امام عسکری (علیه السلام) و دیگر امامان به عنوان «ائمة المؤمنین» و حجت های خداوند بر همه مردم یا شود(۱) و مراد از لیالی عشر در آیه «والفجر و لیالٍ عشر» را ده تن از ائمه، امام حسن مجتبی تا امام حسن عسکری (علیهم السّلام) شمرده است.(۲) ایشان با استناد به برخی روایات اهل بیت، روز پنجشنبه را متعلق به امام حسن عسکری (علیه السلام) شمرده و سزاوار دانسته است که مؤمنان در تعقیب نماز صبح برای در امان ماندن از شر شیطان و نفس اماره و برای تکمیل اعمال ناقص به حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) متوسل شوند.(۳) امام خمینی (س) در موارد متعددی برای بیان احکام دین از جمله موضوع تقلید از فقیه، حرمت غیبت و حدود آن و موارد دیگر به روایت امام عسکری (علیه السلام) استدلال کرده است.(۴) در تحلیل امام خمینی (س)، امام حسن عسکری (علیه السلام) وظیفه خود می دید که راه درست را به مردم بنماید و با ستم مبارزه کند و بی لیاقت بودن حاکمان عباسی برای خلافت اسلامی را بر مردم آشکار سازد. حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) برای تبلیغ دین و جلوگیری از ستم مبارزه می کرد و برای این کار زندانی می شد؛ چنان که زندانی شدن امام حسن عسکری (علیه السلام) در اردوگاه ارتش به سبب نماز خواندن یا انتساب به پیامبر نبود. این شدت عمل به سبب عدالت خواهی و قیام علویان علیه حکومت های ستمگر بود.(۵)
(۱) خمینی، روح الله، توضیح المسائل، ص۹۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۱. ائمة المؤمنین
(۲) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۳۳۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸. لیالی عشر
(۳) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۳۷۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸. پنجشنبه
(۴) خمینی، روح الله، معتمد الاصول، ج۲، ص۴۵۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۶. دلّ باطاقه
(۵) خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۴، ص۲۲-۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۹. تحت فشار؛ خمینی، روح الله، دانشنامه امام خمینی (س)، ج۴، ص۴۲۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۴۰۰.