***
(تقدیم به امام راحل)
پرواز را آموختند اما ، چشم انتظار آسمان بودند
یاران در گهواره ی دیروز ، حالا همه یک پهلوان بودند
تو آمدی کنعان گلستان شد ، از خود گذشتن دیگر آسان شد
دلدادگان مسلک باران ، کی در پی نام و نشان بودند
خورشید آمد با شعف سویت ، هی بوسه زد بر دست و بازویت
سرگشتگان طلعت رویت ، مرد و زن و پیر و جوان بودند
با تیغ خون و دشنه ی فریاد ، آخر ستون سقف شب افتاد
الله اکبر هایشان گل داد ، نسلی که مشتاق اذان بودند
بی نام تو این خطٌه تاریک است ، از راه تو خورشید نزدیک است
من شک ندارم عاشقان تو ، در خیمه ی صاحب زمان بودند
دارد مراتب کوی دلبرها ، اول نباید رفت آخرها
با چشم خود دیدم کبوترها ، بعد از جماران جمکران بودند
محسن کاویانی
***
ماخذ : جشنواره یارو یادگار
.
انتهای پیام /*