سخنرانی
زمان: 20 اردیبهشت 1362 / 26 رجب 1403
مکان: تهران، جماران
موضوع: لزوم اتحاد مستضعفان در مقابل قدرتها
حضار: آقایان ارنستو کاردینال (وزیر فرهنگ و عضو شورای ساندی نیست های نیکاراگوئه)، منصوری، جواد (معاون فرهنگی وزارت امور خارجه)، پیروز (سفیر جمهوری اسلامی ایران در نیکاراگوئه)
بسم الله الرحمن الرحیم
متحد نمودن تمامی مستضعفان در مقابل سلطه گران
از اینکه به اینجا آمده اید تا درد دلهای خود را به یکدیگر برسانیم، تشکر می کنم. این طوری که شما می گویید کشور شما با ما شباهت زیادی دارد، منتها کشور ما گرفتاریهایش زیادتر است. ما مبتلا به دسیسه های همۀ قدرتهای جهانیم و جرم ما و کشور و ملت ما این است که برای استقلال و آزادی قیام کرده ایم، و می خواهیم زیر سلطۀ هیچ یک از قدرتها نباشیم؛ و این مطلب از دیدگاه ابرقدرتها و قدرتها گناه بزرگ و نابخشودنی است. مستضعفین جهان، چه آنها که زیر سلطۀ امریکا و چه آنها که زیر سلطۀ سایر قدرتمندان هستند اگر بیدار نشوند و دستشان را به هم ندهند و قیام نکنند، سلطه های شیطانی رفع نخواهد شد. و همه باید کوشش کنیم که وحدت بین مستضعفان در هر مسلک و مذهبی که باشند، تحقق پیدا کند که اگر خدای ناخواسته، سستی پیدا شود، این دو قطب مستکبر شرق و غرب مانند سرطان همه را به هلاکت خواهند رساند. ما عازم هستیم که تمام سلطه ها را نابود سازیم، و شما هم کوشش کنید که ملتها را با حق همراه کنید. و آنچه مهم است این است که شما در مذهب خود و ما در مذهب خودمان اخلاص را حفظ و به خدای تبارک و تعالی اعتماد داشته باشیم تا عنایت او شامل حال ما باشد و ما را از تحت این سلطه ها خارج سازد.