امام خیلى مقید بودند که بچه‏ها تنها بیرون از خانه نروند، مى‏گفتند این کار صلاح نیست. نسبت به دخترها که مکلف شده بودند؛ حساسیت بیشترى داشتند. خاطرم هست حدوداً دختر نه ساله‏اى بودم، اما یادم نیست مکلف بودم یا نبودم، آن موقع دخترها قبل از تکلیف نیز حجاب را رعایت مى‏کردند و من دو ـ سه سال بود چادر سرم مى‏کردم. اولین بار که به عراق رفتیم ، ایرانى زیاد بود و ما با چادر بیرون مى‏رفتیم. سفر سوم زمانى بود که سفرهاى زیارتى انجام نمى‏گرفت، در نتیجه ایرانى آنجا خیلى کم شد و وقتى به عراق رسیدیم، امام فرمودند: از عبا استفاده کنید. عبا، حجاب خانمهاى عراقى است. ایشان به جلب توجه نکردن در حجاب اهمیت مى‏دادند، یعنى اینکه در هر جامعه‏اى باید نوع حجاب آن جامعه مبنا باشد نه اینکه بگویند حجاب عبا از چادر بهتر است یا بالعکس. منظور، جلب توجه نکردن بود.

منبع:پدر مهربان،به کوشش: سیداحمد میریان، ص72

. انتهای پیام /*