روزی به امام عرض کردم در جریان مبارزه با رژیم شاه نخستین حرکت شما
نپذیرفتن مقامات دولتی و سر باز زدن از ملاقات با آنان بود. آیا مناسب نبود که همین
موضع را در برابر رژیم بعث عراق میگرفتید و اجازهٔ ملاقات به مقامات دولتی عراق
نمیدادید؟
امام در پاسخ فرمود: در ایران از پشتیبانی و یاری عموم مردم برخوردار بودیم
و لذا توانستیم با رژیم ایران به مقابله و مبارزه برخیزیم و علیه آن نهضت کنیم. البته
حین مبارزه دیگر ملاقات معنی ندارد، اما در عراق که اکنون در حال غربت و تنهایی به
سر میبریم و مردم عراق هیچگونه آشنایی و ارتباطی با ما ندارند برای ما فعلاً نهضت
علیه این دولت امکان ندارد و صرف قطع رابطه نمیتواند مفید و مؤثر باشد با وجود این
اجازه نمیدهم عراقیها از اینگونه ملاقاتها سوءاستفادهای کنند و از ملاقات خصوصی
با آنان خودداری میکنم و وقت ملاقات را طوری تنظیم میکنم که با ساعات ملاقات
عمومی من مطابق باشد و گفتگویی اگر هست در حضور تعدادی از ملاقات کنندگان
باشد.
منبع: نهضت امام خمینی – ج دوم – چ دوم – ص 595
.
انتهای پیام /*