امام همین که مىدید شخصى درسخوان و داراى استعداد است، مىفرمودند:
«اینها را باید تقویت کرد و رشدشان داد». اگر امام ملاحظه مىکردند که محصل
علوم دینى به درس علاقمند است و اشتغال به تحصیل دارد، در حد توان، به هر
نحو ممکن به او کمک مىکردند. چه آن طلبه در قم باشد یا در شهرستانهاى دیگر، و
خواه آن طلبه را بشناسند یا نشناسند. اگر حس مىکردند که آن طلبه به خاطر نجابت
و یا اشتغال به تحصیل، نمىتواند دنبال پول برود، به صورتهاى مختلف به او کمک
مىکردند. یا از طریق وکلا و نمایندگانشان یا توسط مقلدینى که براى ایشان پول
مىآوردند.
منبع: پابهپاى آفتاب؛ ج 1، ص 143
.
انتهای پیام /*