غلبۀ تفکر بر تتبع

تفکر امام بر تتبعشان غلبه داشت. یعنى تفکر و اندیشیدن ایشان بیش از تتبع و جستجو کردنشان در کتابها بود. به طور مثال وقتى درس مکاسب را مى‏ گفتند تعدادى کتاب به خدمتشان بردم و عرض کردم، اینها را هم ملاحظه بفرمایید، فرمودند: «همه را ببرید، من باید خودم فکر کنم. کسى که این همه را نگاه مى‏ کند، براى فکرش مجالى نمى ‏ماند». پس از آن، فقط حاشیۀ صدیق و حاشیۀ دیگرى بر مکاسب را برگزیدند و بقیه را برگرداندند.

منبع: کیهان فرهنگى؛ س 6، ش 3، ص 2