موجودیت شورای انقلاب به عنوان اولین و بنیادی ترین ارکان قدرت سیاسی و عالی ترین نهاد تصمیم گیری در کشور، در تاریخ22 دی ماه 1357 و به فاصله یک ماه مانده به پیروزی انقلاب اسلامی با پیام امام رسما اعلام شد.
شورای انقلاب اسلامی تا اردیبهشت سال 1359 نقشی بسیار مهم در قانونگذاری و اداره امور کشور را برعهده داشت. مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی که از اعضای اولیه و موثر شورای انقلاب بوده خاطره ای از چگونگی تشکیل این شورا را بیان کرده است که در ادامه از نظر خوانندگان محترم می گذرد:
با گسترش راهپیماییها، تظاهرات و اعتصابهای مردمی در اکثر نقاط کشور، ضرورت هدایت، سازماندهی و اداره این کار بیش از پیش مشخص شد. به همین خاطر، بحث تشکیل شورای انقلاب، ابتدا در جمع ما ـ که در انقلاب با هم همکاری می کردیم و خطبه های منظمی داشتیم ـ مطرح شد.
به آقای مطهری ـ که می خواستند در پاریس خدمت امام برسند ـ گفتیم پیشنهاد تشکیل شورای انقلاب را به امام بگویند؛ ایشان نیز، چنین کردند. امام هم ـ که گویا خودشان از قبل در فکر تشکیل هیأتی برای مشورت دادن به ایشان بودند، اما شرایط را مساعد نمی دیدند ـ تشکیل شورا را در این مرحله از مبارزات، پذیرفتند و پنج نفر را انتخاب کردند که شهید بهشتی، شهید مطهری، شهید باهنر، آقای موسوی اردبیلی و بنده بودیم. همچنین دستور دادند افراد جدید، با پیشنهاد این جمع به اتفاق آراء و تصویب ایشان اضافه شوند.
ما در حال بررسی نفرات مورد نظر برای پیشنهاد به امام بودیم که ایشان طی نامه ای که در تاریخ 14 آبان 1357 به آقای بهشتی نوشتند، از تأخیر در معرفی افراد دیگر گله کردند و خواستار تسریع در این امر شدند.
ایشان حتی در نامه دیگری به آقای حسین نوری همدانی با بیان شرایطی برای اعضای شورای انقلاب، از وی خواستند که در قم مطلب را مطرح و بی درنگ... حداقل ده نفر را تعیین و به ایشان معرفی کنند. خود ما در اولین قدم با آقای مهدوی کنی صحبت کردیم و پس از تأیید امام، ایشان به جمع ما پیوست و بعد هم به همین ترتیب، آیت اللّه طالقانی و آیت اللّه خامنه ای به عضویت شورا در آمدند.
اعضای شورای انقلاب اسلامی
این شورا که اداره مبارزات انقلابی را با موافقت و دستور رهبری بر عهده داشت، در آغاز فعالیت، هفته ای یک بار و سپس دوبار به صورت مخفی در منازل اعضا، تشکیل جلسه می داد و تصمیمات آن در زمینه چگونگی تظاهرات، اعتصاب ها، راهپیماییها و در مواردی پس از تأیید امام، به اجرا درمی آمد. البته جمع آوری پول از مؤمنین برای رسیدگی به وضعیت اعتصاب کنندگان و تأمین مالی نیروهای انقلابی و حتی رفع نیازهای مالی مردم مستأصل و نیازهای مبارزاتی در فرانسه، از جمله کارهای دیگرمان بود. امام برای هیچ یک از اعضای شورا، حکمی صادر نکردند و به خاطر مسائل امنیتی، نام اعضاء و محل تشکیل جلسه های شورای انقلاب، سری بود و به همین دلیل تا زمان پیروزی انقلاب و حتی، تا مدتی بعد از پیروزی، از ضبط و ثبت مذاکرات جلسه های شورای انقلاب، خودداری شد؛ هر چند که ما با توجه به سوابقی که از دوران مبارزه داشتیم، مطمئن بودیم که وجود این شورا و نقش آن در اداره مبارزات، از نگاه رژیم، پنهان نمی توانست باشد.
کتاب امام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانی، صص:62-61
.
انتهای پیام /*