امام در منزل حضوری قوی داشتند؛ مثلاً از تشکیل یک غنچه تا ریختن پرهای گل همان غنچه را بارها و بارها زمانش را حساب می کردند. مثلاً در همان روز انفجار حزب جمهوری اسلامی و شهادت مرحوم آقای بهشتی و سایر دوستان، رو کردند به دختر خواهر من و گفتند: «میدانی این گل چند روز است که شکفته شده است؟» امام بارها با اشاره به یک گل خطاب به بنده می فرمودند که آن غنچه، علی (نوه شان) و این گل که برگ هایش دارد می ریزد من هستم. امام به زیبایی و تمیزی و عطر عشق می ورزیدند.
منبع: روزنامه ابرار – 12 / 3 / 72
.
انتهای پیام /*