روزی در مجلسی که عده ای از فضلا نشسته بودند، از امام یک سؤال علمی کردند. در واقع یکی از آقایان به یکی دیگر از علما گوشه و کنایه می زد. چهرۀ امام بر افروخته شد و فرمودند: «منزل من جای گوشه و کنایه نیست. مجالس باید مجالسی خدایی باشد. مجالس نمی توانند جوری باشند که کسی در آن به مؤمنین و مسلمانها گوشه و کنایه بزند.»
منبع: پا به پای آفتاب – ج 4، ص 153.
.
انتهای پیام /*