امام اگر غذایى را نمى پسندیدند هیچ وقت حرفى نمى زدند. مشغول خوردن چیز دیگرى مى شدند؛ مثلاً خرما، ماست و سبزى مى خوردند. یک روز غذایى جلویشان گذاشتند که آن را کنار گذاشتند. من خواستم شوخى کرده باشم گفتم: آقا چرا کفران نعمت مى کنید؟ گفتند: «من کفران نعمت مى کنم یا شما که نعمت خدا را به این روز انداخته اید؟ این که کفران نعمت نیست که اگر آدم یک غذایى را دوست ندارد، نخورد».
منبع: برداشتهایى از سیره امام خمینى(س)، ج 1، ص 27.
.
انتهای پیام /*