‏هشتم اسفندماه ‏‏در تقویم کشورمان به پاسداشت و به دلیل ارج نهادن به امر تربیت، روز ‏‏«امور تربیتی و تربیت اسلامی» ‏‏نامگذاری شده است. از اهداف و اصول گرامیداشت این امر می توان به انتقال ارزش های دینی و فرهنگی انقلاب اسلامی به مدارس و زمینه سازی برای ورود نگرش های دینی و ارزش های انقلاب اسلامی به نظام آموزش و پرورش و حفظ مدارس از آفات فرهنگی و سیاسی اشاره نمود. در اندیشه بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران ‏‏حضرت امام خمینی (ره) ‏‏امر تربیت از ارزش، اهمیت و جایگاه والایی برخوردار است. آن الگوی کم بدیل اسلام راستین با سیره عملی خود در نحوه رفتار و برخورد با ‏‏کودکان و نوجوانان‏‏، نکات بسیار آموزنده ای را از خود به یادگار گذاشته اند که در قالب دو خاطره کوتاه به آن اشاره می کنیم: ‏

‏ ‏

Picture 1

‏ ‏

‏چهرۀ شیرین اسلام‏

حضرت امام غالباً دیگران را ‏‏با عمل، نه با کلام‏‏، به ادای فرایض دعوت می کردند. ‏‎‎‎همواره سعی داشتند کلام حق را با حلاوت و شیرینی و آرامش و ملاطفت قرین ‏‎‎‎سازند. هرگز در این خصوص به عتاب متوسل نمی شدند و عبادت خدا و انجام ‏‎‎‎واجبات را در نظر دیگران سنگین و طاقت فرسا جلوه گر نمی ساختند. همسرم به ‏‎‎‎جهت عادت خانوادگی، دخترم را از خواب صبحگاهی بیدار می کرد و به نماز ‎‎‎‏وامی داشت، امام وقتی از ماجرا خبردار شدند، برایش پیغام فرستادند که: ‏‏چهرۀ ‏‎‎‎شیرین اسلام را به مذاق بچه تلخ نکن. ‏

‏این کلام آنچنان مؤثر افتاد و اثر عمیقی بر روح و جان دخترم به جای ‏‎‎‎گذاشت که بعد از آن خودش سفارش کرد که برای اقامۀ نماز صبح، به موقع‎‎‎‏ بیدارش کنم.‏

‏ ‏‏منبع: کتاب پدر مهربان، ص 83 (خاطره ای از سرکار خانم زهرا مصطفوی، فرزند گرامی حضرت امام(س))‏

‏ ‏

Picture 2

‏ ‏

‏پرهیز از امر و نهی‏

‏امام به بچه ها توجه خاصی داشتند. ‏‏مقید به این بودند که بچه را زیاد امر و نهی نکنید‏‏. می گفتند که: به بچه، وقتی زیاد بکن و نکن بگویید، اعتماد به نفسش را از ‏‎‎‎دست می دهد و فکر می کند که همیشه دارد اشتباه می کند و وقتی مکرر نه گفته ‏‎‎‎شود، فکر می کند هر کاری که می کند اشتباه است و این روی روحیۀ او اثر‎‎‎‏ می گذارد. اگر چیزی را فکر می کنید برای بچه خطر دارد،جلوی دست او نگذارید‎‎‎‏ نه اینکه بگذارید و بگویید دست نزن. همیشه روی این مسأله تأکید می کردند و ‏‎‎‎به همین دلیل وقتی بچه های ما پیش ایشان می رفتند، عینکشان و ‏‏قرآن و ‏‎‎‎مفاتیح که جلوی دستشان بود را به طاقچه منتقل می کردند که در دسترس بچه ‏‎‎‎نباشد نه اینکه اینها باشد، بعد به بچه بگویند دست نزن خراب می شود.‏

‏ ‏

Picture 3

‏ ‏

‏منبع: کتاب پدر مهربان، ص 93(خاطره ای از سرکار خانم فرشته اعرابی نوه گرامی حضرت امام(س))‏

‏ ‏

‏ ‏

. انتهای پیام /*