ای مدّعی ولایت از جانب ولیّ الله و خلافت از جانب رسول الله، صلّی الله علیه و آله، اگر مطابق حدیث شریف احتجاج هستی
شما اینهمه توی خیابانها ریختید و «الله اکبر» گفتید و خون جوانهایتان ریخت و خانه ها خراب شد و آتش زده شد و اینها جز این بود که می خواستید اسلام را تقویت کنید
این چه قدرتی است که شما ورزشکاران را با یک طلبه مجتمع کرده است؟ این چه قدرتی است که دانشگاهی را با سایر اقشار همراه کرد؟ و این چه قدرتی بود که تمام اقشار ملت ما را، زن و مرد، بچه و بزرگ، در هر کسوتی که بودند، به خیابانها کشید و بر ضد طاغوت آنها را مجهز کرد؟
مملکت ما همان طوری که به علما و دانشمندان احتیاج دارد به این قدرت شما هم احتیاج دارد. این قدرت وقتی با ایمان باشد، وقتی که زورخانه با قرآن باشد، با ایمان باشد، پشتوانۀ یک ملت است.
حالا وقتی است که همه همت کنید. نگذارید آن شوری که در مردم بود، آن اجتماع و اتحادی که بود، آن وحدت کلمه ای که بود، آن خدایی بودن کارشان، آن تحولی که در مردم از حیث اخلاق و تعاون پیدا شده بود.
اگر ملت ایران نشسته بود و چشم به این دوخته بود که از خارج کسی کمک کند و او را نجات بدهد، تا آخر تحت همان فشارها بود و حکومت جائر پهلوی حکومت می کرد
من آنی که می گویم این است که کار مشکل است، لکن باید شما یک قدری مقاومت داشته باشید.
اگر انسان یک قدری نظر کند ولو به همین عالم مادی...
در رژیم سابق اگر یک کاری کردند، ملت اگر بر خلافش یک چیزی نمی گفت، موافقش هم نبود.
من از خدای تبارک وتعالی می خواهم که شما آقایان در همۀ مراحل موفق باشید وکشور خودتان واسلام عزیز را حفظ کنید
قیام بالقسط و مردم را به قسط وارد کردن مگر می شود بدون دخالت در امور سیاسی؟
مگر امکان دارد که انسان مسلمان باشد به فقط نماز خواندن و روزه گرفتن و حج رفتن و امثال ذلک و در امر مسلمین دخالت نکردن؟
شاید ماها هم نتوانیم درست بفهمیم نعمتهای خفیّ الهی را؛
در فرهنگ مستقل باشید، در صفت مستقل باشید، در زراعت مستقل باشید.
لازم است دولت بیش از پیش کمکهای لازم را به کشاورزی و کشاورزان بکند و در این امر از هیچ کوششی خودداری ننماید
اسلام در کشور شما تجلی کرده است.
گرفتاری مسلمین این است که با داشتن اینهمه ذخایر، اینهمه اراضی و دارا بودن یک میلیارد ـ تقریباً ـ جمعیت، به واسطۀ کجروی یک دسته اقلیتی که در رأس واقع شده اند، باید مطیع قدرتهای بزرگ باشد