در پاسخ به نامه آقای محمدرضا فاکر سرپرست دفتر انتشارات اسلامی در مورد تعیین یک یا دو نفر مورد اعتماد از سوی حضرت امام برای بررسی نهایی رساله ایشان، امام خمینی اعضای شورای استفتای قم را برای این کار تبیین فرمودند.
ما امروز تمام قشرهایمان مدعی هستند که رژیم ما جمهوری اسلامی است... من خوف آن دارم که به واسطه قشرهایی که غرض ندارند لکن نادان هستند کارهایی صورت بگیرد که مکتب ما را آلوده کند و بد معرفی کند؛ ما شکست بخوریم در مکتب؛ اسلام دفن بشود. اگر کمیته ها، چه آنهایی که در آنها بعض معممین هست و چه آنهایی که نیست، اگر خدای نخواسته بر خلاف موازین اسلامی عمل کنند، مکتب ما را شکست می دهند و این مسئولیت بزرگی است برای معممین.
ننگتان باد ای تفاله های شیطان، و عارتان باد ای خودفروختگان به جنایتکاران بین المللی که در سوراخ ها خزیده و در مقابل ملتی که در برابر ابرقدرتها برخاسته است، به خرابکاری های جاهلانه پرداخته اید. عیب بزرگ شما و هوادارانتان آن است که نه از اسلام و قدرت معنوی آن و نه از ملت مسلمان و انگیزه فداکاری او اطلاعی دارید.
اگر اسلام را همان طور که هست عرضه کنید، دنیا قبولش می کند؛ متاع خوبی است. اما اگر چنانچه امروز خدای نخواسته ما یک جور عملی بکنیم که این عمل اسباب این بشود که بگویند اسلام اینطور هست، بزرگتر خیانت را ما به اسلام کردیم.
با فرصتی که برای امام جعفر صادق (ع) پیش آمد، توانستند در سطح وسیعی به انقلاب فرهنگی بپردازند و با تشریح فرهنگ غنی و پرمایه اسلام و فقه آن و همچنین تربیت شاگردان برجسته، حیات تازه ای به اسلام و مسلمین ببخشند و فرهنگ ناب تشیع را که بر گرفته از اسلام ناب محمدی (ص) بود، به جهانیان عرضه کنند.
مدتی است ضرورت انقلاب فرهنگی که امری اسلامی است و خواست ملت مسلمان می باشد، اعلام شده است و تا کنون اقدام مؤثر اساسی انجام نشده است و ملت اسلامی و خصوص دانشجویان با ایمان متعهد، نگران آن هستند و نیز نگران اخلال توطئه گران که هم اکنون گاه گاه آثارش نمایان می شود.
نتایجی که دنیای استکبار از این برخوردها می گیرد، بسیار شکننده است. کاری نکنیم که دنیا فکر کند نظام اسلامی ایران با این اختلاف سلیقه ها و با این ابراز اختلاف هیچ گاه راه ثبات را نخواهد پیمود.
سخنان امام خمینی همچون پتکی بر روح شاه فرود آمد. شاه فرمان خاموش کردن صدای قیام را صادر کرد. نخست جمع زیادی از یاران امام خمینی در شامگاه ۱۴ خرداد دستگیر و سحرگاه پانزده خرداد ۴۲ صدها کماندوی اعزامی از مرکز، منزل حضرت امام را محاصره کردند و ایشان را در حالی که مشغول نماز شب بود دستگیر و سراسیمه به تهران برده و زندانی کردند.
حکومت ها وقتی حکومت های ملی نشد، وقتی پایه حکومت بر دوش یک ملت نبود و بر قلب یک ملت نبود، اینها نمی توانند یک حکومتی باشند. این به حسب کلی باید حکومت ها خدمتگزار مردم باشند، نه اینکه مردم از حکومت بترسند.
امام خمینی، بیش و پیش از آنچه سیاستمداری روشن بین باشد، عارفی بزرگ بود. در کوران حوادث بسیار مهم دهه شصت، این عارف بزرگ در دهکده جماران، همزمان با رهبری کشوری گرفتار جنگ و انقلاب، به زیست عارفانه خود ادامه داد.
آقای هویدا، من وظیفه دارم شماها را نصیحت کنم. شماها از این ملت و در این آب و خاک پرورش پیدا کرده و صاحب عناوین شده اید. این قدر با حیثیت این ملت بازی نکنید به جای این همه گزافه و جنجال، خدمتی به این سر و پابرهنه ها کنید یا لا اقل این قدر با بهانه های مختلف آنها را رنج ندهید
امام خمینی (س) در ۲۵ فروردین ۱۳۵۹ در پاسخ به نامه ژان پل دوم (رهبر کاتولیک های جهان) که از اشغال سفارت امریکا در تهران و بر هم خوردن رابطه دو کشور ابراز نگرانی کرده بود، نامه ای ارسال نمودند.
اگر عید ولادت حضرت رسول (ص) بزرگترین عید است برای مسلمین از باب اینکه موفق به توسعه آن چیزهایی که می خواست توسعه بدهد نشد، چون حضرت صاحب (س) این معنا را اجرا خواهد کرد و در تمام عالم زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد به همه مراتب عدالت، به همه مراتب دادخواهی، باید ما بگوییم که عید شعبان، عید تولد حضرت مهدی (س) بزرگترین عید است برای تمام بشر.
این دعای شعبان، مناجات شعبان، مناجات همه ائمه است و در این، مسائل بسیار هست، معارف بسیار هست و ادب اینکه انسان چه جور باید با خدای تبارک و تعالی مناجات کند.
بنیانگذار جمهوری اسلامی در روز سوم اسفندماه سال ۱۳۶۷ با صدور پیامی خطاب به روحانیون، مراجع، مدرسین، طلاب و ائمه جمعه و جماعات که منشور روحانیت نام گرفت استراتژی نظام جمهوری اسلامی ایران و رسالت حوزه های علمیه را تعیین کردند.
در شرایط کنونی جامعه اسلامی، انتخابات و واکنش هر یک از ما در برابر آن یکی از حساس ترین، گسترده ترین و اثرگذارترین صحنه های امتحان الهی است. حضور و مشارکت در آن بر اساس موازین فقهی و فتاوای مراجع تقلید و نظرات صریح و مکرّر حضرت امام خمینی(س) و رهبر بزرگوار انقلاب تکلیف شرعی و واجب عینی است و بی تفاوتی در آن گناهی نابخشودنی و ظلمی است بر خود و جامعه.
روز ۱ اسفند ۶۴، هواپیمای شرکت هواپیمایی آسمان هنگامی که از تهران به مقصد اهواز در حرکت بود، هدف دو موشک عراقی قرار گرفت.