اسلام احکام دارد؛ در سیاسات احکام دارد، در اجتماعیات احکام دارد- در همه چیز احکام دارد.
ما دشمن رژیم هایی هستیم که تحت عنوان تجددخواهی، روش دیکتاتوری و ظلم را در پیش می گیرند
قانون اسلام مترقی ترین قوانین است
ما صلاح جامعه را می خواهیم؛ ما تَبَع پیغمبرهایی هستیم که آمده اند برای اصلاح جامعه، آمده اند برای اینکه جامعه را به سعادت برسانند...
تمام اقلیتهای مذهبی در حکومت اسلامی می توانند به کلیه فرایض مذهبی خود آزادانه عمل نمایند و حکومت اسلامی موظف است از حقوق آنان به بهترین وجه حفاظت کند.
همه احزاب در ایران آزاد خواهند بود مگر آنکه مخالف با مصالح ملت باشد؛ در آن صورت از فعالیت آنها جلوگیری می شود. لکن اظهار عقاید آزاد است.
ایشان باید محاکمه بشود. و چنانچه فرار هم بکند هر جا باشد باید محاکمه بشود.
شما ملت شجاع و ثابت قدم به ملتهای مظلوم ثابت کردید که با فداکاری و استقامت میتوان بر مشکلات هر چه باشد غلبه کرد، و به مقصد- هر چه دشوار باشد- رسید.
ملت ما باید بداند که مجرد رفتن شاه، پیروزی نیست بلکه طلیعه پیروزی است.
خروج شاه از ایران اولین مرحله پایان یافتن سلطه جنایت بار پنجاه ساله رژیم پهلوی می باشد، که به دنبال مبارزات قهرمانانه ملت ایران صورت گرفته است.
تکلیف حالای ما که اینجا هستیم، من و شما که در خارج از کشور هستیم، هر جا هستیم، در هر جا، تکلیف ما چیست... آن این است که هر کدام در هر جا هستید تبلیغ کنید مطلب خودتان را…
این کمک را به آنها بکنید که با صحبت کردن بتوانید مطبوعات را توجه به این سیر بدهید؛ مجلات را، مطبوعات را [متوجه بکنید]؛ آنها هم پی حرف تازه می گردند. پیدا بکنید، همه روزه اخبار را [در] دسترس آنها بگذارید...
در هر صورت، شما مسائلتان را به این خارجیها طرح کنید... صحبت بکنید برایشان؛ بگویید برایشان؛ صحبت کنید. چند نفر را جمع کنید، کم کم زیاد می شود؛ یک واعظ و خطیب می شوید؛ برایشان بگویید مسائل ایران را؛ وقتی گفتید، یک موج در اینجا پیدا می شود؛ وقتی یک موج پیدا شد، مجله نویسها نمی توانند بر خلافشان عمل کنند؛ خودِ اینها مقابلشان می ایستند.
تبلیغ کنید آقا، شما الآن موظفید که همان طوری که ایرانی ها دارند خون می دهند، لا اقل شما کلام بدهید، لا اقل شما تبلیغات بکنید... می توانید بنویسید در مطبوعات این جاها؛ هرجا که هستید منعکس کنید...
و ما که در اینجا هستیم و آرام هستیم نباید فراموش کنیم آنها را. ما باید به آن اندازه ای که می توانیم، به آنها کمک بکنیم. با قلم می توانیم با قلم کمک کنیم...
ما مکلفیم به اینکه خدمت کنیم به این مردم، به این بیچاره ها، به این جوانْ مرده ها. ما انسانیم، باید خدمت کنیم. و خدمت به آنها یعنی خدمت به خودمان است؛ یعنی در این منافعی که ایرانی دارد مشترکیم، همه مان شریکیم.
مملکت ما امروز قیام کرده است، و این قیامْ قیامی است که همه موظفیم دنبالش برویم. یعنی از منی که طلبه هستم تا شمایی که محصل هستید...
ما موظفیم که با آنها هر اندازه ای می توانیم [همراهی کنیم]، هر کس به اندازه قدرت خودش.
الآن مملکت ایران به ما صاحبِ دیْن شده. ما دیْن داریم الآن به آنها؛ مدیونشان هستیم. برای اینکه آنها راجع به مصالح اسلام و راجع به مصالح ملت دارند فداکاری می کنند؛ ما هم جزء ملت هستیم، ما هم از ملت ایران هستیم.