بی شک قیام مردم تبریز یک الگوی مناسب برای مردم سایر شهرها بود که آنها نیز تحرکاتی را علیه رژیم آغاز کنند و در این میان باز علما و روحانیون پرچمدار حرکتها به شمار می آمدند. درباره قیام مردم یزد که از مراسم چهلم شهدای تبریز نشأت گرفته بود باید یادی از نقش ممتاز و برجسته شهید محراب آیت الله صدوقی بکنم. ایشان از علمای بزرگوار و انقلابی بود که ضمن ارادت قلبی به حضرت امام، ایشان را به عنوان مجتهد اعلم و مرجع تقلید معرفی می نمود. شهید صدوقی جزو انقلابیونی بود که با وجود کهولت سن خیلی داغ و همانند یک طلبه جوان در انقلاب فعال بود؛ به همین خاطر در یک مقطعی از انقلاب که حضرت امام فرمود همه حملات را متوجه شاه کنید و او را به عنوان مسئول این فجایع و جنایات محکوم کنید نه فقط دولت را و هر کس شاه را محکوم نکند خیانت کرده است و با وصف حال آقای شریعتمداری زیربار نمی رفت و تلاش جامعه مدرسین هم برای راضی کردن ایشان به جایی نرسید، از مرحوم شهید صدوقی دعوت به عمل آمد تا ضمن ملاقات و گفتگو با آقای شریعتمداری وی را متوجه امور بنماید.
در آن زمان من قبل و بعد از ملاقات، خدمت آقای صدوقی رفتم و از مسائلی که مطرح شده بود باخبر شدم منتها چیزی که نمی دانستم و بعد از پیروزی انقلاب با دست یافتن به مدارک ساواک به آن پی بردم، این بود که وقتی آقای شریعتمداری مطلع می شود که شهید صدوقی چنین قصدی دارد خصوصاً که از روحیه انقلابی آن بزرگوار نیز باخبر بود، به یکی از علمای بزرگ موجود (در قم) تلفن می کند (این مکالمه تلفنی توسط ساواک ضبط شده بود) و می گوید: آقای صدوقی خیلی تند است و من از شما خواهشم می کنم به منزل ما بیایید تا با کمک هم ایشان را آرام کنیم.
وی هم ضمن تأیید حرف ایشان، می گوید: در این موقعیت باید جو را آرام نمود، و قبول می کند که به منزل آقای شریعتمداری برود. حال با توجه به این روحیه انقلابی که مرحوم آقای صدوقی داشت، طبیعی بود که حرکت و گام بعدی انقلاب در یزد و توسط مردم متدین این شهر با هدایت و رهبری آن شهید بزرگوار صورت بگیرد. خصوصاً با اقداماتی که جمعی از دوستان ما ضمن ارتباط با عده ای از طلاب و دانشجویان و بازاریهای انقلابی یزد انجام داده بودند، زمینه مردمی در یزد برای یک حرکت و اعتراض همگانی به خوبی فراهم شده بود و با این زمینه آماده وقتی مرحوم آیت الله صدوقی اطلاعیه ای صادر کرد و از مردم برای شرکت در مجلس ختم شهدای تبریز دعوت کرد، مردم مشتاقانه شرکت کردند و بعد در خیابانها به تظاهرات پرداختند که مأمورین رژیم نیز وحشیانه به آنها حمله کردند و عده ای را به خاک و خون کشیدند و این خونهای به ناحق ریخته شده، زمینه حرکت و جنبش دیگری را در شهر و استان دیگری مهیا می کرد.
منبع: خاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)، ص 416 و 417
.
انتهای پیام /*