ولادت پیامبر (ص) مبدأ برکات

‏     ولادتها مختلف است: یک تولدی است که مبدأ خیرات است، مبدأ برکات است،‏‎ ‎‏مبدأ کوبیدن ظالم است، مبدأ خاموش شدن آن بتکده ها و آتشکده هاست، مثل ولادت‏‎ ‎‏رسول اکرم که گفته شده است که «آتشکدۀ پارس» خاموش شد و کنگره های طاق کسری‏‎ ‎‏ریخته شد ـ حالا ریخته شدن و خاموش شدنش با تاریخ، گفته شده ـ لکن مطالب این‏‎ ‎‏است که دو قوه بوده است آن وقت که یکی قوۀ حکومت جائر بوده است؛ و یکی هم‏‎ ‎‏قوای روحانی آتش پرست؛ و به آمدن رسول اکرم ‏‏[‏‏این دو قوه شکست‏‏]‏‏؛ تولد ایشان‏‎ ‎‏مبدأ شکست این دو قوه است. یکی طاق کسری که کنگره هایش، کنگره های ظالمانه اش‏‎ ‎‏ریخت. اینکه می گویند «انوشیروان عادل» این از اساطیر است! یک مرد ظالم سفاکی‏‎ ‎‏بوده است، منتها شاید پیش سلاطین دیگر وقتی گذاشتند، به او گفتند عادل! و الاّ‏‎ ‎‏کجایش انوشیروانْ عادل بوده است؟! به تولد رسول اکرم، این پایه ها؛ یعنی مبدأ ریختن ‏‏پایه های ظلم و خاموش شدن آتشهای دوگانه پرستی و شرک و آتش پرستی‏‎ ‎‏[‏‏فرو ریخت‏‏]‏‏ ؛ آن دو قوه ای که در آن وقت بوده است، با آمدن ایشان هر دو مبدأ‏‎ ‎‏شکست، این دو اصل؛ یعنی توحید، در عالم به واسطۀ رسول اکرم توحید بسط پیدا کرد و‏‎ ‎‏ان شاءالله می کند. و نبوت اصلاً آمده است، نبی اصلش مبعوث است برای اینکه‏‎ ‎‏قدرتمندهایی که به مردم ظلم می کنند پایه های ظلم آنها را بشکند؛ و این کنگره های ظلم‏‎ ‎‏که به زحمتِ این بیچاره ها، به خون دل این بیچاره ها، به استثمار گرفتن این مردم ضعیف،‏‎ ‎‏این پایه های قصر بالا رفته و کنگره هایش کنگره هایی بوده است که ‏‏[‏‏پایه های ظلم‏‎ ‎‏]‏‏بوده‏‎ ‎‏است، آمدن پیغمبر اکرم برای شکستن این کنگره ها و فرو ریختن این پایه های ظلم بوده‏‎ ‎‏است؛ و از آن طرف، چون بسط توحید است، این جاهایی که مبدأ ستایش غیر خدا بود و‏‎ ‎‏آتش پرستی بوده است، آنها را منهدم کرده است و آتشها را خاموش کرده است.‏

صحیفه امام جلد ۴، ص ۱۶۱ - ۱۶۲

. انتهای پیام /*