عدم دخالت ملت از مراجع و علمای بزرگ‏‎ ‎‏تا طبقه بازاری و کشاورز و کارگر و کارمند، همه و همه‏‎ ‎‏مسئول سرنوشت کشور و اسلام می باشند؛ چه در نسل‏‎ ‎‏حاضر و چه در نسلهای آتیه؛ و چه بسا که در بعض مقاطع،‏‎ ‎‏عدم حضور و مسامحه، گناهی باشد که در رأس گناهان‏‎ ‎‏کبیره است. پس علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد، و الاّ‏‎ ‎‏کار از دست همه خارج خواهد شد. و این حقیقتی است که‏‎ ‎‏بعد از مشروطه لمس نموده اید و نموده ایم. چه هیچ علاجی‏‎ ‎‏بالاتر و والاتر از آن نیست که ملت در سرتاسر کشور در‏‎ ‎‏کارهایی که محول به اوست برطبق ضوابط اسلامی و قانون‏‎ ‎‏اساسی انجام دهد؛ و در تعیین رئیس جمهور و وکلای‏‎ ‎‏مجلس با طبقه تحصیلکرده متعهد و روشنفکر با اطلاع از‏‎ ‎‏مجاری امور و غیروابسته به کشورهای قدرتمند استثمارگر‏‎ ‎‏و اشتهار به تقوا و تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏مشورت کرده، و با علما و روحانیون با تقوا و متعهد به‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی نیز مشورت نموده؛ و توجه داشته باشند‏‎ ‎‏رئیس جمهور و وکلای مجلس از طبقه ای باشند؛ که‏‎ ‎‏محرومیت و مظلومیت مستضعفان و محرومان جامعه را‏‎ ‎‏لمس نموده و در فکر رفاه آنان باشند، نه از سرمایه داران و‏‎ ‎‏زمینخواران و صدرنشینان مرفه و غرق در لذات و شهوات‏ که تلخی محرومیت و رنج گرسنگان و پابرهنگان را‏‎ ‎‏نمی توانند بفهمند.‏


وصیتنامه سیاسی_الهی/صفحه ۴۷

. انتهای پیام /*