اینکه خارجیها، کارشناسهای اجانب، آنهایی که می خواستند این مملکتها را غارت کنند، عنایت زیادشان به دو جبهه بود؛ یکی جبهۀ روحانیین، یکی جبهۀ دانشگاهها؛ برای همین نکته بود که این دو جبهه اگر چنانچه یک تربیت صحیح بشوند، که در پهلوی علم تربیت و عمل صحیح باشد، آنها این معنا را فهمیدند که اگر این دو جبهه به آنطوری که باید باشد، بشود، دست آنها از منافع کوتاه خواهد شد. اگر یک دانشگاه صحیح ما داشته باشیم، یا یک جبهۀ روحانیِ به تمام معنا روحانی داشته باشیم، نخواهد اجازه داد به اجانب که همۀ حیثیت یک مملکت را از بین ببرند.
صحیفه امام جلد ۸ ص ۳۱۰
.
انتهای پیام /*