شما دیدید که در اثر وحدت کلمه در جامعۀ ایرانی یک قدرتی که خودش را ابرقدرت حساب می خواست بکند و دنبال او ابرقدرتها بودند، همۀ ابرقدرتها از او تأیید کردند بلکه مع الأسف دوَل اسلامی هم ـ قاطبتاً تقریباً ـ با او همراهی کردند، دیدید که با وحدت کلمۀ ملت، تمام کنگره های قصرش فرو ریخت یکی بعد از دیگری. آن حزب «رستاخیز»ی که آنقدر برای آن مدیحه سرایی کردند، هم خود او و هم عمال خبیث او آنقدر دربارۀ آن مبالغه ها کردند، مدحها خواندند. و خود ایشان گفت که اگر کسی داخل این حزب نشود او را ما تذکره اش را می دهیم و می گوییم برود بیرون، آنقدر پافشاری راجع به این حزب کرد لکن ملت ایرانْ مقابل حزب و مقابل حزب ساز و مقابل تانک و توپ و مسلسل ایستاد و مجبور کرد این آدم دیکتاتور را به آنکه از حزبش صرف نظر بکند و حزب را کَاَنْ لَمْ یَکُنْ فرض کند.
صحیفه امام جلد ۵ ص ۵۰۳
.
انتهای پیام /*