امام خمینی 17 دى 1362 در یک سخنرانى در جمع اعضاى شوراى سرپرستى صدا و سیما بر لزوم اصلاح برنامه ها تاکید فرمودند و نقش صدا و سیما در ترویج اسلام و چهره ایران، و لزوم اصلاح برنامه هاى آن را اینگونه تذکر دادند:
من از اولى که انقلاب پیروز شد و این امور به آقایان واگذار شد، راجع به صدا و سیماى جمهورى اسلامى خیلى پافشارى داشتم که مسائلى که آنجا طرح مى شود، و وضع آنجا یک وضعى باشد که خودش مروّج اسلام باشد. اول هم بدتر شلوغ بود، خیلى خیلى ناگوار بود. زمانى که قطب زاده هم بود به ایشان من سفارش کردم که شما این موسیقى ها را بردارید، این چیزهایى که نمىتوانید جدا کنید از هم، اصلش آن را نگذارید. ما یک کار حرامى را بکنیم که یک چیزى را مىخواهیم نشان بدهیم، این صحیح نیست، ایشان یا نتوانست یا نخواست، نشد. بعدش هم که اشخاص آمدند مکرر گفتند، که به ایشان هم گفتم که باید این طور باشد که این یک نمایشى از جمهورى اسلامى است، هم محتواى آن و هم کیفیت، در محتوا هم نواقصى بود، خیلى بهتر شده است، لکن باز هم اصل این طور [مطلوب] نیست که نیست، مثلًا بعض امور که لازم است گفته بشود یا کم گفته مىشود، یا گفته نمىشود. بعض امور که چندان لزومى ندارد خیلى تکرار مىشود، این باید یک جورى باشد که این وضع [را] نداشته باشد. و همین طور بعضى از آنهایى که مثلًا تئاترهایش مبتذل است خیلى، تئاترهاى تعزیهاى! من هر وقت باز مىکنم ناراحت مىشوم که اینها خیلى مبتذل درست کردهاند، تئاترهاى متعارفشان اکثراً خوب است. امّا اینهایى که به صورت تعزیه اى درمى آورند اکثراً یک چیز مبتذلى است، خلاصه انسان مشمئز مىشود از آن، حالا ممکن است در بین مردم یک عده اى باشند که او را بخواهند، اما حالا من برداشت خودم است، این را نمایش دادن [در] آن وقت که جمهورى اسلامى این وضع را دارد یک قدرى سبک است براى جمهورى اسلامى، مسائل اساسى باید در آنجا گفته بشود. «اخبار» درست جمع آورى نمى شود از جهان. اخبار مثلًا تکرارى زیاد است؛ عمرشان را صرف مىکنند به همین تکرارهایى که کى باکى صحبت کرد، و کى با کى حرف زد و چى گفته این خیلى کوچک مىکند اینها را باید یک قدرى- حالا که آقایان هستید- اینها را باید ان شاء الله که به تدریج درست [بکنید]... صحیفه امام ج18 ،ص287و288
لزوم اصلاح تئاترهاى مذهبى
تئاترهایشان، نمایشنامه هایشان، اینها را باید خیلى مواظب باشید که مبتذل نباشد. گاهى سازنده است، واقعاً خوب است خیلى، غالباً من از این تئاترهایى که در ایران خودشان تهیه مى کنند به نظرم مىآید خوب است، لکن آن قسمش من نمىدانم چه جورى است که همان قسمى که تعزیه مىگیرند و چه مىکنند، ثناخوانى مىکنند و چه مىکنند، آنها به نظر من خیلى مبتذلند. حالا اگر دیگران بپسندند من حرفى ندارم اما به نظرم این جورى مىآید. على أىِّ حال کلىِ مطلب این است که [صدا و سیما] یک بنگاهى است که سر و کارش با دنیاست، نه با ما، نه با ایران؛ یعنى مىتواند ایران را معرفى کند یک معرفى خوب به دنیا، و مىتواند معرفى کند معرفى بد به دنیا، این مىتواند بهانه دست خارج بدهد، مىتواند بهانه هاى خارج را سلب بکند. این کاره است، یک چیزى که این کاره است آن وقت هم در ایران شما مىدانید همه دارند، رادیو همه دارند، دیگر نمى شود گفت یک خانه فقیر هست ندارد، پیشتر گوش نمى کردند من خودم هم گوش نمى کردم. الآن هم علما گوش مىکنند، هم طلبه ها گوش مى کنند، هم فقرا گوش مى کنند، هم دهاتى ها گوش مىکنند، و هرجا هم سیماى جمهورى باشد آنجا هم همین طور است. خوب علاوه اینها در خارج مىرود، پخش مىشود در خارج، و ما باید فکرى بکنیم که مبادا خداى نخواسته ما با دست خودمان براى دیگران بهانه درست کنیم، ما باید کوشش بکنیم اتکال به خدا بکنیم و دیگر هر چه هم شد ما مقصر نباشیم. عمده این است که ما فردا مىرویم پیش خدا مقصر نباشیم. نتوانستیم، غیر از نخواستیم است. اشتباه کردیم، غیر از این است که عمداً کردیم. این را باید جورى کنیم همچو باشد که وقتى آنجا مىرویم رویمان سفید باشد، و لو اینجا شکست بخوریم. شکست اینجا مهم نیست. به نظر من این چیزى نیست.صحیفه امام ،ج18،ص290و291
.
انتهای پیام /*