سخنرانی
بازیابی مجد و عظمت مسلمین با تمسک به اسلام
سخنرانی در جمع دانشجویان عربستانی مقیم ایران (بازیابی عظمت مسلمین)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 11 آب‍ان‌ ‭1358

زمان (قمری) : 11 ذی الحجه ‭1399

مکان: قم

شماره صفحه : 446

موضوع : بازیابی مجد و عظمت مسلمین با تمسک به اسلام

زبان اثر : فارسی

حضار : دانشجویان عربستان سعودی مقیم ایران

سخنرانی در جمع دانشجویان عربستانی مقیم ایران (بازیابی عظمت مسلمین)

سخنرانی

‏زمان: ظهر 11 آبان 1358 / 11 ذی الحجه 1399‏

‏مکان: قم ‏

‏موضوع: بازیابی مجد و عظمت مسلمین با تمسک به اسلام ‏

‏حضار: دانشجویان عربستان سعودی مقیم ایران‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

ویژگی نهضت ایران

‏     مع الأسف آقایان وقتی آمدند که ظهر است و من وقتی ندارم. لکن چند کلمه عرض‏‎ ‎‏می کنم.‏

‏     این نهضت ایران؛ نهضت مخصوص به خودش نبوده و نیست؛ برای اینکه اسلام مال‏‎ ‎‏طایفۀ خاصی نیست. اسلام برای بشر آمده است؛ نه برای مسلمین و نه برای ایران. انبیا‏‎ ‎‏مبعوث اند بر انسانها، و پیغمبر اسلام مبعوث بود بر انسانها. خطاب به ناس ‏‏[‏‏است:‏‏]‏‏ «‏یا أیّها‎ ‎الناس‏». ما که نهضت کردیم، برای اسلام نهضت کردیم؛ جمهوری جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏است؛ نهضت برای اسلام نمی تواند محصور باشد در یک کشور، و نمی تواند محصور‏‎ ‎‏باشد در حتی کشورهای اسلامی. نهضت برای اسلام، همان دنبالۀ نهضت انبیاست.‏‎ ‎‏نهضت انبیا برای یک محل نبوده است. پیغمبر اکرم اهل عربستان است؛ لکن دعوتش‏‎ ‎‏مال عربستان نبوده؛ محصور نبوده به عربستان؛ دعوتش مال همۀ عالم است. ‏

هدف انبیا، تربیت انسان 

‏     انبیا آمدند که انسان بسازند. انسان یک موجودی است در ابتدا مثل سایر حیوانات‏‎ ‎‏است. اگر رشد بکند، یک موجود روحانی می شود که بالاتر از ملائکة الله می شود. و اگر‏‎ ‎‏طرف فساد برود، یک موجودی است که از همۀ حیوانات پست تر است. ‏

‏     الآن شما در این انسانهایی که در دنیا هستند و ادعای انسانیت می کنند، ادعای‏‎ ‎‏طرفداری از بشر می کنند، ادعای حمایت از حیوانات می کنند! شما الآن این اشخاص را‏

‏که یک همچو ادعاهایی دارند ملاحظه می کنید، گمان ندارم در تمام حیوانات یک‏‎ ‎‏حیوان به آن درّندگی پیدا بشود! یک حیوانی که، یک موجودی که تمام این بشر و‏‎ ‎‏بشریت را برای نفع خودش می خواهد. میلیونها آدم را می کشد، برای اینکه یک نفعی‏‎ ‎‏ببرد! حیوانات چنانچه حیوانخوار هم باشند به اندازۀ شکمشان ‏‏[‏‏می خورند‏‏]‏‏ وقتی سیر‏‎ ‎‏شدند رها می کنند. و وعدۀ دیگر می روند سراغ شکار. اما این انسانی که ـ انسان که از‏‎ ‎‏حیوانات است، و بدترین حیوان است ـ برای یک منفعت جزئی حاضر است که فوج‏‎ ‎‏فوج این انسانها را بکُشند. انسانهای دیگری، آنهایی که سر راه نفع او ایستاده اند، یا لااقل‏‎ ‎‏به نفع او عمل نمی کنند، این انسانها پیش آنها اصلاً موجودیتشان مطرح نیست. آنها‏‎ ‎‏حاضرند که چند صد هزار، چند صد میلیون، جمعیت را بکشند تا اینکه یک جایی را‏‎ ‎‏برای سیاست خودشان تصاحب کنند. ‏

مدعیان دروغین حقوق بشر 

‏     جنگهایی که الآن در دنیا هست و بوده است و سابق بوده است شما ملاحظه کنید که‏‎ ‎‏چه می کنند اینها با این بشری که ادعا می کنند که ما برای «حقوق بشر» مثلاً طرح داریم،‏‎ ‎‏مجلس داریم. همینها وقتی که چهار نفر در ایران به واسطۀ جنایات پنجاه ساله شان کشته‏‎ ‎‏می شوند، در محاکم اینجا محکوم به اعدام می شوند، همینها در آنجا در روزنامه هایشان‏‎ ‎‏شروع می کنند به نوحه سرایی کردن و انتقاد از محاکم اینجا! همینهایی که الآن در‏‎ ‎‏میدانهای جنگ ‏‏[‏‏مشغول اند به‏‏]‏‏ سرکوبی و کشتن آدمها برای رسیدن به یک چیزی که‏‎ ‎‏مثلاً فرض کنید برای او به حسب توهم یک نفعی دارد. اینهایی که الآن مشغول کشتن‏‎ ‎‏فوج فوج آدم هستند، ‏‏[‏‏برای‏‏]‏‏ دو سه نفر، چند نفر آدمی که در اینجا پنجاه سال جنایت‏‎ ‎‏کرده اند و چند صد نفر آدم یا کشته یا امر به کشتن کرده اند، وقتی که اینها را در محاکم‏‎ ‎‏محکوم به اعدام می کنند، فریادشان بلند می شود! در همین حالی که افراد آنها الآن‏‎ ‎‏مشغول آدمکشی هستند، فوج فوج مردم را می کشند، در همین حال برای اینها‏‎ ‎‏نوحه خوانی می کنند! و مع الأسف در بین خود جمعیتهای اسلامی، جمعیت شرقی، در‏

‏مملکت ما، در مملکت شما، موجودهایی هستند که یا باورشان آمده است حرفهای اینها‏‎ ‎‏را، که ‏‏[‏‏باید‏‏]‏‏ آدم بگوید اینها بسیار عقب مانده اند از حیث افکار. یا باورشان نیست، لکن‏‎ ‎‏برای آنها کار می کنند که باید بگوییم خیانتکارند. در بین ما هست در بین شما هم هست‏‎ ‎‏افرادی که همان مسائلی که آنها می خواهند، همان مسائلی که در غرب گفته می شود، آنها‏‎ ‎‏در بطن جامعۀ خودشان طرح می کنند و می گویند، همان طوری که مطبوعات امریکا‏‎ ‎‏مطبوعاتی ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏ که تحت نظر مستقیم صهیونیسم هستند، همان مطالبی را که آنها‏‎ ‎‏می نویسند، نویسنده های ما بعضیشان، و گوینده های ما بعضیشان همان مسائل ‏‏[‏‏را‏‎ ‎‏می نویسند.‏‏]‏‏ در ممالک شما هم هست. ‏

زندگی شرافتمندانۀ مسلمین

‏     ممالک شرق، ممالک اسلامی، تا اسلام را نیابند، نمی توانند زندگی شرافتمندانه‏‎ ‎‏بکنند. مسلمین باید اسلام را پیدا کنند. اسلام از دستشان فرار کرده بود. ما الآن اسلام را‏‎ ‎‏نمی دانیم چیست. این قدر به مغز ما خوانده است این غرب و این جنایتکارها، که اسلام‏‎ ‎‏را ما گُمَش کردیم. تا اسلام را پیدا نکنید نمی توانید اصلاح بشوید. از آن مرکز، که کعبۀ‏‎ ‎‏معظّمه است و مرکز اجتماع مسلمین است در هر سال، گرفته تا آخر بلاد مسلمین، اسلام‏‎ ‎‏گُم است پیششان، نمی دانند چیست. و لهذا مسلمین جمع می شوند در مکۀ معظّمه، در‏‎ ‎‏یک محلی که خدای تبارک و تعالی آن محل را قرار داده برای اجتماع مسلمین، اجتماع‏‎ ‎‏معنوی مسلمین جمع می شوند و نمی دانند چه می کنند؛ استفادۀ اسلامی از آن نمی کنند.‏‎ ‎‏یک همچو مرکز سیاسی را متبدلش کردند به یک اموری که اصلاً غفلت از همۀ مسائل‏‎ ‎‏مسلمین ‏‏[‏‏است.‏‎ ‎‏]‏‏باید اسلام را پیدایش کنند. مسلمین اگر حج را پیدا کنند، اگر آن سیاستی‏‎ ‎‏که در حج به کار رفته است از طرف اسلام، همان را پیدا کنند، کافی است برای اینکه‏‎ ‎‏استقلال خودشان را پیدا بکنند، ولی مع الأسف ما گم کردیم اسلام را. آن اسلامی که الآن‏‎ ‎‏دست ماست که بکُلّی از سیاست جدایش کردند؛ سرش را بریدند. آن چیزی که اصل‏‎ ‎‏مطلب است از آن بریدند و جدا کردند، و مابَقیش را دست ما دادند. همان ما را به این‏

‏روز نشانده است که ما نمی شناسیم سَرِ اسلام را، ما نمی شناسیم. ما تا پیدا نکنیم اسلام را،‏‎ ‎‏تا همۀ مسلمین پیدا نکنند اسلام را، نمی توانند به مَجْد خودشان برسند. مَجدِ اسلام آن‏‎ ‎‏بود که در صدر اسلام بود. آن بود که با یک جمعیت کم دو تا امپراتوری‏‎[1]‎‏ را از بین برد،‏‎ ‎‏آن مجد اسلام بود، نه برای کشورگشایی؛ برای آدمسازی. این خیال است، اشتباه است‏‎ ‎‏که خیال می کنند کشورگشایی می کند اسلام. اسلام کشورگشایی نمی کند. اسلام‏‎ ‎‏می خواهد همۀ کشورها آدم بشوند. اسلام دنبال این می رود که آنهایی که آدم نیستند‏‎ ‎‏آدمشان کند. در یک جنگی وقتی که اسیر کرده بودند یک عدّه ای را ـ به حَسَب تاریخ‏‎ ‎‏هست ـ اینها را بسته بودند داشتند می آوردند. رسول اکرم گفت: ببین! من باید با زنجیر‏‎ ‎‏اینها را به بهشت ببرم.‏‎[2]‎‏ اسلام برای اصلاح جامعه است. اگر شمشیر کشیده، شمشیر را‏‎ ‎‏برای این کشیده است که مفسده هایی که نمی گذارند این جامعه ها اصلاح بشود از بین‏‎ ‎‏ببرد، تا سایرین اصلاح بشوند.‏

‏     مسائلی هم که آن آقا خواندند ـ و مسائل کثیری بود ـ اینها ان شاءالله امیدوارم که اگر ما‏‎ ‎‏توفیق پیدا بکنیم، اگر مسلمین توفیق پیدا بکنند، با تدریج درست بشود. حالا ما‏‎ ‎‏گرفتاریهای زیادی داریم که محتاجیم به دعای همۀ مسلمین. خداوند همۀ شما را تأیید‏‎ ‎‏کند.‏

‎ ‎

  • ـ ایران و روم.
  • ـ مُسنَد احمد، ج 5، ص 249.