منافقین سعی داشتند برای فعالیتهای خودشان از امام تأیید بگیرند، از اینرو در تأیید خود از هر چه روحانی سرشناس و مبارز بود، خدمت امام نامه آوردند، از جمله مرحوم آیت‏الله طالقانی. آن مرحوم در نامه‏ای که به امام نوشته بودند تعبیرشان از اینها این آیه شریفهٔ قرآن بود: «انهم فتیه آمنوا بربهم وزدناهم هدی» (تعبیر قرآن از اصحاب کهف). حسین روحانی از کادرهای بالای سازمان آمده بود نجف و مدت دو هفته هم آنجا ماند چند تا از نشریات سازمان را برای امام آورده بود تا ایشان مطالعه کنند. خودش هم چند جلسه آمد خدمت امام و مواضع اعتقادی سیاسی سازمان را برای ایشان توضیح داد. دست آخر امام به من فرمودند من از مطالعه آثار اینها به این نتیجه رسیدم که به معاد به آن معنایی که ما معتقدیم ایمان ندارند و دچار بینش‏های التقاطی هستند. نظر امام را به او منتقل کردم که تلقی امام این است. گفت ما این برداشتها را از کتاب راه طی شده، نوشته مهندس بازرگان داریم. خدمت امام رفتم و گفتم ابراز تمایل فرمودند کتاب راه طی شده را بخوانند. آن را تهیه کرده، خدمت امام دادم. ایشان آن کتاب را هم خواندند و فرمودند من مهندس بازرگان را می‏‏شناسم او فرد معتقدی است، گرچه در اینجا او هم اشتباه کرده و منحرف شده است. ولی شاید به خاطر اینکه برخی از جوانها به مفاهیم مذهبی آشنا نیستند، ایشان خواسته‏اند که آنان را تا اندازه‏ای به دین و مفاهیم آن نزدیک کند از اینرو قدری مسامحه و مماشات کرده است. که این امر از طرف امام یک توجیه لطیفی بود.

منبع: حوزه – ش 45 – ص 87

. انتهای پیام /*