شناخت بنده از حضرت امام به دوران جوانىام مىرسد. بعضى سالها ایشان در تابستان به محلات تشریف مىآوردند. در حدود سال 1325 به محلات آمدند. علماى شهر ما که به ایشان اخلاص داشتند، پیشنهاد کردند که مسجدى در اختیارشان بگذارند تا مردم بهره ببرند. ایشان فرمودند: «مرا به حال خود بگذارید و
به کار خودتان مشغول باشید». چند روزى که از ماه رمضان گذشت، عدهاى گفتند: «حالا که شما نماز جماعت را نپذیرفتید، حداقل جلسهاى تشکیل دهید که
بعضىها از محضرتان استفاده کنند». بالاخره امام جلسه را پذیرفتند و آن جلسه در روزهاى ماه رمضان، ساعت پنج بعدازظهر در مسجدى واقع در مرکز شهر، برپا شد و ایشان روى زمین پاى ستونى مىنشستند و جمعیت دور ایشان حلقه مىزدند. درآن جلسه نکتۀ قابل توجهاى دیدم که از خاطرم محو نمىشود.
روز اول علما و روحانیان پاى صحبت ایشان حاضر شدند و ایشان بعد از جلسه فرمودند: «اگر شما
بخواهید شرکت بکنید، من این جلسه را تعطیل مىکنم. شما باید مقامتان در اجتماع محفوظ باشد»
منبع: سلسلۀ موى دوست، «خاطرات دوران تدریس امام خمینى(س)»،به نقل از:شاگردان، دوستان و منسوبین،
به کوشش: مجتبى فراهانى،ص132
.
انتهای پیام /*