در ایام طلبگى براى ما امام تنها یک مدرس فقه و اصول نبودند، بلکه معلم اخلاق
هم بودند، به طورى که ما بارها از بیانات اخلاقى ایشان استفاده کردیم. عده اى
بودند به امام اصرار مى کردند که ایشان مباحث اخلاقى را هرچند وقت یکبار،
عنوان کنند تا ما قدرى تربیت شویم. بعضى از شاگردان حضرت امام در این خصوص
خیلى به ایشان اصرار مى کردند. من هم یکى از این افراد بودم. روزى به حضرت
امام(س) عرض کردم: «هربار که شما صحبت اخلاق مى کنید، تا یک هفته و شاید یک
ماه بعد از آن، در ما حال و هواى دیگرى پیدا مى شود». امام تأثیر نفس عجیبى داشتند.
وقتى مباحث اخلاقى را به میان مى کشیدند، اغلب شاگردان ایشان منقلب مى شدند و
اشکهایشان جارى مى شد. بعضیها هم با صداى بلند گریه مى کردند.
منبع: پیام انقلاب؛ ش 78
.
انتهای پیام /*