نجف اشرف؛ ۱۳۴۹_ صدور نامه خطاب به مقلدین درباره وکلاء در اخذ وجوه شرعیه؛

طی این نامه، حضرت امام (س) آیت الله مرتضی پسندیده (اخوی خود) و حجت الاسلام و المسلمین آقای محمد صادق تهرانی را به عنوان وکلای خود به منظور اخذ وجوهات شرعی به مقلدان معرفی نمودند.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۳۳۰

***


نجف اشرف؛ ۱۳۵۰_ صدور نامه خطاب به حجت الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی؛

حضرت امام (س) طی این نامه خطاب به فرزند خود، حاج سید احمد خمینی با موضوع احوالپرسی؛ برای خانواده سلامت و سعادت را از خداوند مسألت نمودند.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۳۳۱

***

مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ صدور پیام خطاب به ملت ایران؛

حضرت امام )س( طی پیام کوتاهی خطاب به ملت ایران، انتساب هرگونه سخنگو را به خود مردود دانسته و اظهار نظر افراد در رادیوها و جراید را به خود غیر مرتبط دانستند. 

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۱۱۲

***

مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ صدور نامه خطاب به آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی به منظور تشکر از پیام ایشان برای ورود معظم له به ایران؛

نکته حائز اهمیت:

خدماتی که حضرت مستطاب عالی )آیت الله گلپایگانی( در طول مبارزه گذشته انجام داده اید و شداید و سختیهایی را که تحمل کرده اید، فراموش نخواهد شد.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۱۱۳

***

مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع نمایندگان شورای هماهنگی اعتصابات؛

اهم بیانات:

- برای ترمیم خرابکاری های این پنجاه و چند سال در مملکت که به اسم « تمدن بزرگ » به بار آوردند، راه بسیار دوری داریم. ما وارث یک مملکت در هم ریخته هستیم که تحقق صحت و ترمیم آن جز به تشریک مساعی همه قشرهای مملکت امکان ندارد.

- پس از طی قدم اول که اعتصابات بود، سازندگی قدم دوم است. الآن هر جای مملکت دست بگذارید خرابی است که باید ساخته شود.

- به اسم (اصلاحات ارضی) زراعت را از بین برده اند، مراتع را به غیر دادند، دامداری ها را از بین بردند؛ از قراری شنیده ام که در تهران محله های بسیاری هست که مردم زاغه نشین و چادر نشین هستند و با وضع فلاکت باری زندگی می کنند. 

- دشمن از اختلاف شما نتیجه می گیرد، لذا من امیدوارم که همه با وحدت کلمه مسائل را حل کنید.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۱۱۴ - ۱۱۶

***

مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_  سخنرانی در جمع پزشکان و کارکنان بیمارستان سوم شعبان؛

اهم بیانات:

- گناه این ملت آن بود که می خواست اجانب در مملکت تصرف نکنند، گناهشان این بود که می خواستند آزاد باشند و اختناق نباشد. می خواستند غارتگرها را بیرون کنند، اینها گناه ملت بود تا به روی آنها اینطور مسلسل بکشند و حالا هم دست برنمی دارند.

- همانطوری که شریف امامی با حربه (صلح) آمد و ملت را کوبید، بختیار هم با حربه « ملیت » و رفتن سر قبر دکتر مصدق می خواهند ملت را بکوبند. ملیت از نظر اینها آن است که آمریکا آن را تثبیت کند، او هم تا منافع اش را تأمین نکنند، ملیت را تأیید می کند. می گویند تابع ملت هستیم، پس این چند میلیون نفری که فریاد می زنند، ملت نیستند؟

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۱۱۷ - ۱۱۹

***

مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ صدور نامه خطاب به اهالی زنجان پیرامون بازگشت آیت الله سید عزالدین زنجانی برای تداوم مبارزه به زنجان؛ 

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۱۲۰

***

جماران؛ ۱۳۶۱_ صدور حکم موافقت با ضوابط پیشنهادی آیت الله موسوی اردبیلی )رییس دیوان عالی کشور( به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی؛

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۲۹۹ - ۳۰۱

***

جماران؛ ۱۳۶۱_ صدور پاسخ به استفتای وزیر مسکن و شهرسازی )آقای محمد شهاب گنابادی( پیرامون قانون واگذاری اراضی موات شهری به وزارت مسکن؛ 

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۳۰۲

***

. انتهای پیام /*