مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ صدور نامه خطاب به حجت الاسلام والمسلمین محمودی پیرامون تشکر از نامه تبریک علماء و مردم شهرستان ورامین برای بازگشت معظم له به ایران؛

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۸۷

***

مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع قضات و وکلای دادگستری؛

اهم بیانات:

- کارشناسان ممالک شرق و غرب درباره ما مطالعه کردند و یافتند که اگر مذهب بین مردم باشد و همه تحت یک لوا به سر ببرند؛ آنها نمی توانند غلبه پیدا کرده و خزائن ما را ببرند، لذا کوشش کردند که مذهب و اتحاد ما را تضعیف کنند. اینطور بود که دین را افیون اعلام کردند.

- پیغمبر اسلام (ص) نظیر انبیای قبلی از همین توده ها و جمعیت های مردم بود؛ از بدو بعثت تا آخر با قدرتمندها و باغدارها و مکنت دارها و سرمایه دارها همیشه در جدال بود.

- در زمان رضا خان طوری روحانیت را کوبیدند که نه خطیبی برای ما گذاشتند و نه امام جماعتی! در بین ملت آن طور روحانیت را ذلیل کردند که حتی شوفرها ملاها را به اتومبیلها راه نمی دادند! قشر دانشگاهی را هم که از حوزوی ها جدا کردند.

- ما زیاد درد دل داریم؛ ما پنجاه سال است که هیچ چیز آزاد نداشتیم. از آن وقتی که رضا شاه آمد تا الآن نه مطبوعات آزاد داشتیم، نه دادگستری مستقل داشتیم، نه کانون وکلای مستقل داشتیم؛ در همه چیز تصرف کرده بودند. دانشگاههای ما را هم تصرف کرده بودند که جوانهای ما را تربیت صحیح نکنند و آنها را عقب نگه دارند.

- در سی و هفت سال حکومت غیر قانونی محمد رضا، چقدر منافع ما را بردند و خوردند و از بین بردند! الآن بانکهای آمریکا و انگلستان و سوئیس و غیره پر از مالهای ملت ماست که به اسم اینها ثبت شده است و ما امیدواریم به واسطه شما حقوقدانها آن ظالم محاکمه شود، چه حضوری و چه غیابی و این اموال از بانک های خارجی توقیف شود.

- آنها این مملکت را خراب کردند و رفتند، حالا باید شما و ما همه دست به دست هم بدهیم و مملکت مان را از سر بسازیم؛ نظیر جای زلزله زده ای که باید از نو ساخته شود. 

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۸۸ - ۹۲

***


مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ سخنانی خطاب به عموم مردم؛

حضرت امام (س) طی بیانات کوتاهی خطاب به عموم مردم، با اشاره به دستگاههایی که باید در خدمت مردم می بودند، ولی در رژیم فاسد گذشته در جهت هدف های نامشروع و گسترش فساد به کار گرفته می شدند؛ برای رادیو _ تلویزیون و مطبوعات ملی آرزوی توفیق بیشتر در جهت خدمت در راه مردم را نمودند.  

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۹۳

***

مدرسه علوی تهران؛ ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع اهالی کردستان؛

اهم بیانات:

- زورمندان عالم دو طایفه سنی و شیعه را با هم سرگرم دعوا کرده که خودشان هر کاری می خواهند بکنند. نه عوام اهل سنت به سنت رسول الله (ص) عمل کرده و می کنند و نه عوام شیعه از ائمه اطهار (ع) پیروی کرده اند که به اختلافات دامن می زنند. امامان معصوم همواره کوشش کردند که فرقه های اسلام با هم متحد باشند؛ لذا با آنها نماز می خواندند و به تشییع جنازه آنها می رفتند، ولی دشمنان رفته رفته بین فرقه های اسلام اختلاف ایجاد کرده اند.

- ما با هم یکی هستیم و از هم جدا نیستیم. اختلاف بین دو مذهب است، این اختلاف نباید سبب اختلاف ما در اساس اسلام شود. « اسلام » بالاتر از این معانی است که به واسطه اختلاف مسلک پدید آمده است. الآن اسلام در معرض خطر است و بر همه ما لازم است که دست به دست هم بدهیم و از اشتباهات سابق دست برداریم و دستهایی که می خواهند بین ما جدایی بیندازند را قطع کنیم. 

 ر.ک صحیفه امام؛ ج 6، ص ۹۴ - ۹۵

***

جماران؛ ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع کارکنان مجله پویندگان راه زینب (س)؛

اهم بیانات:

- انسانی که اول می خواهد یک مقصد بزرگی را دنبال کند؛ شاید تصمیم گرفتن برای او مشکلترین کارها باشد. نمی شود انسانی که شروع به کار کرد، هر چه می خواهد در همان روز اول انجام شود!

- توجه دارید که در زمان آن پدر و پسر (رضا و محمد رضا پهلوی) به سر بانوان چه آمد! به سر آن قشر بزرگی که باید خدمت به اسلام و مسلمین می کردند، چه آوردند و چطور آنها را ملعبه کرده و از آنان عروسک ساختند! باید خیلی به این مسائل توجه کنید. 

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۶۰ - ۶۲


***

جماران؛ ۱۳۶۱_ سخنرانی در جمع مسئولان و قضات دادگاههای انقلاب؛

اهم بیانات:

- برای خدا کار کنید. منتظر تشویق بشر نباشید، بشر چیزی نیست؛ امروز یک چیزی می گوید و فردا خلافش را انجام می دهد. اساس این است که ما حساب مان را با خدا درست کنیم نه با مردم! و از هیچ کس توقع نداشته باشیم؛ کسی که برای خدا کار می کند، توقعی از کسی ندارد.

- ضد انقلاب شرور حسابش از دیگر مجرمین جداست. برای آنها عفوی در کار نیست، مگر اینکه افراد زیادی تشخیص دهند که واقعاً منقلب شده اند. باید با آنها طوری با قاطعیت برخورد شود که فردا باز یک غائله ای برای کشور و اسلام درست نکنند. اسلام درباره این افراد به ما اجازه مسامحه نمی دهد.

- زندانها باید محل تربیت باشند که مردم در آنجا ارشاد شده و به چشم یک تربیتگاه بدان نگاه کنند.

- نباید مأیوس شویم، خیال نکنید خارجیها به ایرانیها تبریک می گویند؛ آنها تا آخر هم با ما سر و کارشان، سر و کار دشمنی است و ما هم باید به این دشمنی ها اعتنایی نکنیم. ما خدا را داریم، یعنی ما همه چیز را داریم نه آنها!

- محمد رضا، این (رجل فاجر) وقتی که کار را رساند به آنجا، یکدفعه انقلاب حاصل شد. او با کار بدش و با ظلمش و با ستمش انفجار حاصل کرد و مردم فهمیدند به اینکه این رژیم، رژیمی نیست که بتوان به او دل بست. این رژیمی که خدمتگذار باشد نبوده و می خواهد همه چیز را غارت کند و از بین ببرد.

- آنها که مرا شناخته اند، می دانند که برای آنچه باید انجام دهم تحت تأثیر واقع نمی شوم و انجام می دهم. اگر بنا بود من تحت تأثیر واقع شوم، اصلاً از اول نباید در این امور وارد می شدم؛ با اینکه الی ما شآء الله به من خیرخواهی نمودند؛ لکن وقتی ما با تکلیف مواجه شدیم، آن را بحمد الله ادا نمودیم. حالا هم حفظ جمهوری اسلامی به همه ایرانیها تکلیف است که ما اسلام را آورده ایم، پس باید آن را حفظ نمائیم.

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۲۸۳ - ۲۸۹

***

جماران؛ ۱۳۶۲_ سخنرانی در جمع سفرا و کارداران کشورهای خارجیِ مقیم ایران؛

اهم بیانات:

- شما اگر بخواهید عمق جنایاتی که رضا خان به این ملت کرد را متوجه شوید، محتاج به این هستید که یک کتاب بزرگی را بعضی از دانشمندان بنویسند و عرضه کنند. رضا خان با روحانیت آن کاری را کرد که مغول با هیچ ملتی نکرده است. به بانوان مان چه ظلم هایی که کرد، دانشگاه را طرزی اداره نمود که جوانها را به عقب کشاندند، با ارتش جوری رفتار نمود که وابسته به غیر باشد؛ (استقلال) ما را از بین برد و در مملکت هیچ (آزادی) ای بر جای نگذاشت.

- محمد رضا بدتر از پدرش عمل کرد. او حیثیت اسلامی و شرافت ما را به باد داد؛ ذخائر تحت الارضی ما را به ارباب های خودش خصوصاً آمریکا به رایگان داد، جوانهای ما را فاسد کرد، مراکز فحشا را گسترش داد و خود با فروش هروئین و تریاک و مواد مخدره، تمام جوانهای ما را به فساد کشاند.

- کاری کردند که ملت ما به جان آمد، و خدای تبارک و تعالی بر این ملت منت نهاد که با قیام و نهضت خود در مقابل او ایستاد و کشور را از سلطه او و آمریکا بیرون آورد.

- الآن جرم این ملت آن است که می خواهد آزاد باشد و بر سرنوشت خود مسلط باشد. تمام کشورها به استثنای اندکی بر ضد همچو کشوری قیام کرده اند تا آزاد نباشد و احکام اسلام در آن کشور مستقر نباشد.

- می خواهند ایران را از صفحه روزگار محو کنند و جمهوری اسلامی را براندازند. نمی دانند با یک ملتی که به تمام معنا قیام کرده است و خودش را نثار می کند؛ نمی شود این طور عمل کرد!

- قدرت های بزرگ باید بدانند که دنیا عوض شده است و دنیای سابق نیست که ابرقدرتها بر آن زور بگویند.

- می گویند صلح بکنیم؛ ما از اول، با هیچ کس جنگ نداشتیم، لکن با صدام نمی توانیم صلح بکنیم. صدام یک جانی است که به هیچ چیز از تعهداتی که می کند اعتباری نیست. تعهداتش با دولت غیرقانونی سلطنتی ایران در قبل نمونه بی اعتباری اوست.

- ما کراراً به دولتهای منطقه گفته ایم بیایید دست به دست هم بدهیم و خود را از چنگال ابرقدرتها بیرون کشیم. مظلومان دیگر نمی توانند تحت ظلم ابرقدرتها بسر ببرند. الآن در آمریکا، خود ملت آمریکا نمی توانند سردمداران خود را تحمل کنند و از دست آنها عاصی شده اند.

- کشورهای اسلامی باید فکری به حال خودشان کنند. صدام رفتنی است، صدام را ما هم کارش نداشته باشیم، ملتِ خودش بیرونش می کند. او رفتنی هست، فکر بعد از او را برای خودتان بکنید.

- ما با همه مردم دنیا صلح می خواهیم، و می خواهیم با مسالمت با دنیا بسر ببریم. ما می خواهیم بین مردم دنیا زندگی کنیم، لکن آنها ما را رها نمی کنند. اگر صدام به ما حمله نکرده بود، ما کاری با عراق نداشتیم. عراق برادر ماست.

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۳۱۹ - ۳۲۴

***

جماران؛ ۱۳۶۳_ صدور پیام خطاب به خانواده های معظم شهدا و ملت ایران؛

اهم پیام:

- این کوردلان از خدا بیخبر و عاری از معنویات نمی دانستند که این کشتی نوح است که خدایش کشتیبان و پشتیبان است. اینان با ابزار و ساز و برگ مادی به جنگ ایمان و معنویت و کشور صاحب الزمان _ ارواحنا لمقدمه الفداء _  آمده اند، و اکنون نیز پس از سالها تجربه به خود نیامده اند و به حرکات مذبوحانه ادامه می دهند. ولی « چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان ».

- خداوندا! ما هیچیم هیچ ! و هر چه هست از تو و به سوی توست. ما به قدرت مطلق تو امیدواریم و از تو استمداد می کنیم. اگر تو با مایی شکست و پیروزی را به پشیزی نمی شناسیم. تو خود یار این ملت و این جوانان مخلص باش، و رحمت خود را بر شهیدان جاوید نثار فرما. 

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۱۴۴ - ۱۴۵

***

جماران؛ ۱۳۶۶_ صدور اجازه نامه در اخذ وجوه شرعیه خطاب به آقای محمد حسن صلاح الدین؛

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۶۶

***

جماران؛ ۱۳۶۷_ پاسخ به استفسار پیرامون نحوه برخورد با شخص محکوم به اعدام؛

حجت الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی پیرو تشکیک در جواب به آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (رئیس دیوان عالی کشور) در مورد برخورد با فردی که محکوم به اعدام است و عمل ایشان به نظر خود یا نظر حضرت امام (س)، استفساری از معظم له نموده که حضرت امام (س) در جواب وظیفه رئیس دیوان عالی کشور نحوه برخورد با محکومین به اعدام را منوط به نظر شخص آیت الله موسوی اردبیلی دانستند.  

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۲۵۴

***

. انتهای پیام /*